kargalar da aşık olurmuş meğer!.:))

Bir ince tülüm pencerelerde. Hoyrat rüzgarlar esmesin bana. Fır fır essin her daim yel üzerime. Dayanamam savrulmalara, dağılmalara. Ruhum tüm dokunuşlarda hafifçe yerinden oynasın. Sevdiklerim artık beni hırpalamasın. Sevmeler Allah'ın lütfu olsun. Rahmet pencerelerimden eksik olmasın. Bekleyişlerim fırtınaya, kasırgaya dönüşmesin. Pencerelerde güvercinler bile dövüşmesin. Güvercinlerin özgür uçuşlarındaki esinti,

Konyalı kendini nasıl görüyor/ nasıl görünüyor.

Sınırlarını Zorla

Sen kendini ulaşılmaz sandıkça, başın göğe ermeye devam edecektir. İster dağ ol, ister bayır. Benimse istediğim yer, geniş düzlüklerdir. Bana geniş bir dünya vadedmeyen, ululuğuyla kendi büyüklensin. Yükseklik güzel olabilir, asıl güzellik ya denizde ufuk ya da bir ovada alabildiğine verimli toprak olabilmektir.

Ve çıkın diyorum ey aydınlığın elçileri karşıma! Atın boynuma kutsal kementlerinizi ve çekin alıp götürün beni uzak ülkelerinize. Giderek kaplarken şeytanın karanlığı evreni ve savaşırken yerküre gölgesiyle...

Anlaşılmayı beklemek hem anlaşılmaya hem de beklemeye yapılabilinecek en büyük kötülüktür.

Fikirlerinle, felsefeyle yargıla beni; önyargılarla değil... Bir söz bırak dünyamda, inanayım papağan edebiyatı yapmadığına. Bir cümle kat hayatıma, senin için bir nokta olayım. Bir düşünce ol, bulutların arkasından görünün güneş kadar bile olsa. Yeter ki, karanlığıma sızsın bir aydınlığın. Bir şeyi seversem neye göre seveyim, söyle bana. Senin

kalkışmamak ta gerekir bir isyan çığlığı kapıp koyvermeye geyliğe davetiye çıkarmanın da bir alemi yok yani yeniden alem içinde binbiralem var nasıl sa devri alem de ne dir

belkide özgürüm!

siyah ve bayazlara dair bir dünyada siyahlara dair bir hatırlatma, bir beyaz tarafından yazılan.