"“Yazmak, düş kurarken kahvemi soğutmamı gerektiren tek büyü.” – Franz Kafka"
"“Yazmak, düş kurarken kahvemi soğutmamı gerektiren tek büyü.” – Franz Kafka"
Bu Metni̇ Sevdi̇m, Üstünde Çalişacağim, Bi̇rçok Öykü Gi̇recek İçi̇ne. Bunu Başkasi Yazsa Severdi̇m.
Yazdiklarima Değer Verenler.romanimin Bi̇ri̇ Basilacako Romani Bu Si̇teye Koymadim, Tam Bi̇tmedi̇çikinca Duyarsinizbu İşler Çok Zorha, Para Veri̇p Bastirmiyorum Ki̇tabi.çok Çaliştim, İyi̇ Bi̇r Öykü Çikardim, Yolladim, Beğeni̇ldi̇, Onu Roman Yaptim, Bi̇raz İşi̇ Kaldi, Bu
Bu eserlerin hiçbirinin mevcudu piyasada kalmadı, sadece internet üzerinden okunabiliyor. (ÖFH)
Roman kahramanımız Sibel, içimizden biri. Bir kenar mahallede dünyaya gelmiş, yoksul bir ailenin kızı. 1970li yıllarda birçok genç kızın yaptığı gibi onun da kendince önemli gördüğü olayları yazdığı bir anı defteri var.
Dışarıdan duyulan bir ses mahkumları sayıma çağırmaktaydı.
“Herkes sayımaaa!… Sayımaaa…. Hadi ulan, herkes içtimaaa…”
Yaşamak bir seçenek miydi hala? Aşkın ve kaybın dengesinde, uğruna mücadele edeceğim şeyi aşk belirledi ve eğilip fısıldadı kulağıma: Tut Elimi..
kader yıllar önce ayırdığı bu insanları,tamda birbirlerini kaybettikleri yerde ,yeniden bir araya getirmişti.
Yaşamak bir seçenek miydi hala?
Aşkın ve kaybın dengesinde, uğruna mücadele edeceğim şeyi aşk belirledi ve eğilip fısıldadı kulağıma: Tut Elimi..
Gidiyorum... Her şeyi herkesi geride bırakıyorum. Pişmanlıklarımı, gözyaşlarımı, sevdiklerimi. Şimdi ateşten efkarım. Meçhule gidiyorum. Seni arıyor seni soruyorum. Her rüya cehennem ateşi her yerde hazan gizli. Düştüm kalkamıyor, aydınlığa gözlerimi yumuyorum. Vuslat şarabından içiyorum. Keşke zamanı geri alıp engel olabilseydim, keşke elini hiç bırakmasaydım. Şimdi yanına geliyorum can
Her sabahki pazar koşularından sadece bir tanesiydi.Sabah altıda kalkmış koşu için son hazırlıklarını yapıyordu.Bahçe kapısını terk etmek üzereydi ki Rocky'nin sesini duydu.Rocky onun bu dünyadaki herşeyiydi.Geç kaldığını düşündüğünden kulubesine uğrayamamıştı.Hızlı adımlarla kulübeye yaklaştı ve biraz oynadıktan sonra ayrılmak üzere başını okşadı ama Rocky o sabah her sabahkinden daha
Halil Kaya Ayvalık’a döndüğünde sabah ezanı okunuyordu. Doğruca evlerine gidip, gürültü çıkartmamaya özen göstererek kendi anahtarlarıyla sokak kapısını açıp girdi.
Yapayalnızdı gözünü dünyaya açtığında;ne kucağına alan bir annesi ne de gülen gözleriyle uzaktan bakan bir babası vardı.İnsan doğduğuna pişman olabilir miydi hiç?Doğduğu anda olamazdı çünkü zamanla birikirdi pişmanlıklar...
bu yazım büyüyen kızın romannndan bir mektup bölümüdür.bu mektupla hasret sevdiği adam Tuna'ya herşeyi tüm çıplaklığıyla anlatır.
