Sabaha erkenden açarız dükkanımızı, anahtarla değil, diye bir cümle kurduğum zaman, hemen aklınıza takılmıştır, herkes anahtarla açıyor da bunlar acaba ne ile açıyorlar uzaktan kumandaları mı var yoksa? Yok efendim yok, anahtarla açıyoruz illaki de ondan önce besmele ile açıyoruz, anahtar sonra ki iş a benim canlarım...
Eve doluşmuşlar, ben çağırmadım tabi ki Buyurun gelin iki lafın belini kıralım. diye... Kim çağırmış orası da belli değil. Hoş kimseler çağırmasa da onlar atlayıp geliyorlar, eşikten... Şu meşhur Ağustos Böceği ile Karıncanın Lafonten Amcanızdan masalını hepiniz bilirsiniz, duymuşsunuzdur... Çalışkan belleriz hep karıncaları...
Fazla ayrıntıya girmeden ülkeyi akıl, idea ve nüfus artışımızla ilgili, psikanaliz bir tahlil.
Saygılar.
Salonda, yemek masasının etrafına dizilmiş, neşe içinde koyu bir sohbete durmuştuk. Evin kapısı açıldı, hızla içeri daldı küçük yeğen Emre.
Babamın vücudundan akan kanlara gebe olan bulutların taşıdığı ıstırap havasını kaldıramayacak kadar küçüktü yüreğim. Henüz hiçbir şeyi idrak edemeyecek kadar manasız ve tenhaydı içimdeki mücerret denizi. Ne annemin yorgun ve kurumuş gözlerinin altındaki endişeyi anladım ne de babamın al bayrağa sarılmış çıplak tabutunun içinde ki yüksek kudreti. Benim
Son üç gündür telefonum kapalı, bu kadar rahatlayacağımı düşünmemiştim. Tamam çok iyi bir alet tamam iletişim ama arayanların dırdrından mı, sürekli ulaşılabilir olmaktan bıkmaktan mı? yoksa şu lanet radyasyonun etkisindenmidir bilinmez çok bunalıyor, çok sıkılıyormuşum bu aletten.
Anlaşılması gereken şey çok basitti,görmek isteyene Tanrı herşeyi gösterir...
Ve bakmak ile görmek arasındaki farkı hiç bir zaman unutmamak gerekir...
http://sayfamdakalancumleler.blogspot.com/
Yaşamak,adına ne gerkiyorsa yaşamak değildir. Yaşama kriterlerine uygun yaşamak gerek.Ama olmuyor hep öyle,olamıyor...Nasıl oluyor dersen işte nasılı...
...öyle güzel ötüyordu ki, hiç gitmesin, burda kalıp ötsün istedim. Ötüşüne bir de duruş katmıştı ki, kanatlar o küçük gövdeden hafif ayrık, kanat uçları kuyruğun altından yere sürtüyor ve kuyruk hafif dikik. Küçük tepeleri kendi yaratmış gibi... sekerken
Kadının gözlüğü burnunun ucuna kadar düşmüş, elinde tuttuğu tanıtım broşürü yana kaymıştı. Uykunun verdiği gevşeklikle aralanan ağzından salyası akıyordu. Esra uyuşan bacağını ileriye doğru uzatıp, ayağını sağa sola döndürmeye başladı. Bir türlü rahat edemiyordu. Dik durup, bir eliyle ön koltuğa tutunup da oturmayı denedi. Bu esnada otobüs sarsılarak
Yıllarca, belki de bir asrı aşan süresi içinde, çatışmalar yaratan,
1 Mayıs fobisini yenmiş olmamız adına...
Güneş yerini karanlığa bırakması ile beraber bütün leylekler sazlıklardan birer birer dönmüşlerdi. Bir birleri ile gün hakkında konuşuyorlardı. Söz dönüp dolaşıp uzaklarda bıraktıkları yuvalarına geliyordu. Artık buralardan sıkılmışlardı. Burada kendileri
Bir kertenkele dile gelirse neler anlatır?
Galaktik Irk'a dayanan sürüngen tarihini bir de onların ağzından dinleyin!
