hoppala yani!.

Günümüz müziğine dair bir kitabın değerlendirilmesi...

Her dediğini yapacaksın ve sanki onun dediğini yapıyormuş gibi davranacaksın.

Son zamanlarda toplumumuzda yeni hastalıklar meydana gelmekte ve bu hastalıklar tedavisi mümkün olmamakla beraber,milletin kahır rekseriyetine sirayet etmekte tabiri caizse bir aids virüsü gibi

Beyin gücümüz evrendeki paradigmalar karşısında gardını alabilecek kadar güçlü bir enerjiye sahip olabilir mi?

Eskiden bedenlerdi orospu. Şimdi duygular ve düşünceler, cep telefonundaki mesajlar, e postadaki iletiler orospu. Herkesin elinde cep telefonu... Mesaj atmakta gün boyu. Yazılar gün boyu fışkı kokmakta. İnsanlar sabahtan akşama, aşkamdan sabaha; yirmi dört saat kafasını kaldırmamakta teknoloji dışkısından. Her gün yeni bir icat çıkmakta. Ortalık taze dışkı

Bir oyun gibi başladı her şey, tarih sanki olduğu yerde sayıyor, tüm birikimli ilerlemesine rağmen hiçbir ilerleme kaydetmiyordu, evet hepimizin ORTAÇAĞ ile ilişkili cümlelerinde hep aynı karamsarlık hep aynı müphemlik elzemdi.

Ancak şimdi burada bir yanıltmaç (paradoks) söz konusu. Modern sözcüğü çağdaş, ilerici, devrimci, reformcu, yenlikçi, muasır sözcüklerine eşanlamlı veya yakındır. O halde postmodernizm bunları da aşan bir düzleme mi işaret ediyor? Yoksa bunları yadsıyor mu?