"Yazmak, bir hayaleti kovalamak gibidir; yakaladığında ya yok olur ya da sana kendi hayaletini gösterir." — Neil Gaiman"

yazı resimYZ

Çeyrek asır sonra
Bir araya geldik bazılarımız
Sanki dün gibiydi ayrılışımız
Bazılarımız, karşılaşmıştık ara sıra
Lakin, bu en büyük buluşmamız yıllar sonra
Gözler buluştuğunda, hayretle karşılaştık bazılarımız
Sanki o an tanışık tanışmadıklardık
Yıllar, nasıl geçtiğini anlamadığımız yıllar
Öyle izler bırakmıştı ki
Tenimizde, saçımızda, yüreğimizde
Ama bakışlarımız, dün gibi sıcacık
Buluştuğunda gözlerimiz, kenetlendiğinde ellerimiz
Dün gibiydi hislerimiz
Gençliğimizi çok da hissederek,
anlayarak yaşayamamıştık
Bizler 12 Eylül sonrası gençler
Yitik gençlikti bizim yaşadığımız
Yaşadıklarımızla, yaşayamadıklarımızla
Yitip gitmişti gençliğimiz
Lakin, hala gencecik yüreklerimiz
Bu yıllar süresince nice yitirdiğimiz
Değerli okuldaşlarımız, sınıfdaşlarımız, canlarımız
Bizimleydi o gece
Yüreklerde; hüzünle, hasretle, gülümseyerek
Ayrılmak zordu o gece
Kim bilir kaç yıl sonra yine

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön