YILLAR SONRA BÝR GÜN

Huzur evinin kapýsýndan hýzlý adýmlarla giren ve halinden 60-70 yaþlarýnda olduðu anlaþýlan kadýn, giriþteki danýþmadan bir þeyler sorar.

Danýþma memuruyla aralarýnda geçen ve kýsa süren konuþmadan sonra aradýðý þeye bir an önce kavuþma heyecanýyla olsa gerek daha bir hýzlý adýmlarla merdivenlere yönelir.

Kapý numaralarýna bakarak ilerlemektedir koridorda. Ve hýþýmla dalar 24 numaralý odaya...

Bir yatak, çelik bir elbise dolabý, küçük, formika kaplý bir sehpa, dayanaklarý ahþap bir tek misafir koltuðunun bulunduðu, yerlerin mozaik olduðu, penceresi batýya bakan, pek köhne sayýlamayacak bu Huzur evi odasýnda yaþý 70’ e varmýþ ve çoktandýr ilaç tedavisi gören birisi yatmaktadýr.

Kaybetmiþlikle bulmuþluðun, ya da bulmuþlukla kaybetmiþliðin arasýnda bir çok zýt duyguyu ayný anda yaþayan kadýn, gözlerinin ýþýðýna bakýlýrsa, sevinmektedir. Alnýndaki daha bir belirginleþen hayat çizgileri ise üzüntülü olduðunu ortaya koymaktadýr.

Çok kýsa bir sürede anýlar gözünün önünden bir film þeridi gibi geçmiþ olan kadýn, üzerinde lacivert eþofman bulunan yataktaki yaþlý adama yaklaþýr. Gözleri nemlidir. Yýllardýr denize hasret bir kaptanýn denizi seyrettiði gibi seyreder bir müddet onu. Ve buruk bir sevinç içerisinde seslenir.

- Merhaba,
Nihayet buldum seni.
Nasýlsýn,
Beklemiyordun deðil mi beni?..

- Merhaba,
Ben kaybolmadým ki bulunayým.
Herkes biliyor ki,
Son sekiz senedir buradayým.

- Yanlýþ anladýn,
Kavuþtum sana dedim.
Belki inanmayacaksýn ama,
Seni çok özledim.

- Çýkaramadým, af buyurun,
Tanýtýr mýsýnýz kendinizi?
Ne zamandýr tanýyorsunuz,
Bendenizi?

- Yapma Allah aþkýna
Yapma be þâir
Ne þiirler yazmýþtýn hani,
Beni sevdiðine dâir.

- Hem sevdim hem þiir yazdým ha
Þimdi iyice þaþýrttýnýz.
Aklýmý yitirmedim daha
Bence siz ortaya bir yalan attýnýz.

- Yalan deðil söylediðim
Niçin öyle düþünüyorsun?
Bu deðildi beklediðim,
Beni kýrmak mý istiyorsun?

- Niyetim sizi üzmek deðildi,
Samimi söylüyorum.
Sadece gerçekleri,
Anlamak ve anlatmak istiyorum.

- Haydi, gezdireyim bahçede seni,
Hava alýrsýn, mevsim nasýl olsa yaz.
Hem belki konuþtukça,
Hatýrlarsýn geçmiþi biraz.

- Hatýrlamam neyi deðiþtirir,
Konuþsak da hoþ konuþmasak da hoþ.
Gerçek olan tek þey þu deðil mi;
Sevgisiz geçen hayat boþ.

- Alýr alýr gelirdim seni buraya,
Ancak Huzur evinde kavuþuruz derdim.
Ýster inan ister inanma ama,
Ben sana bu güne söz verdim.

- Ya, demek öyle,
Pekiyi ya bunca geçen zaman?
Hasret nasýl telafi edilir,
Mümkün mü o günü tekrar yaþaman?

- Hiç unutmam,
Bir sohbette sormuþtun bana,
“Bende ne buldun?” diye.
Gönlümü çalan ne servetindi
Ne de verdiðin bir hediye.

- Allah Allah,
Diyorsun ki þuydu sorduðun,
Peki söyle bakalým,
Neymiþ bende bulduðun?

- Oturduðumuz o parkta gözlerine bakarak,
Gülümsemiþtim.
Ve daha sonra sana,
Sen beni çok sevdin, demiþtim...

- Hatýrlýyorum elbette hepsini,
Unutulur mu hiç?
Onca gayret onca emek.
Tahmin etmeliydim,
Sen, “O” sun demek.

- Evet, benim,
“Sevmekten kim usanýr?” diyen,
Kaç kere yemin eden,
Kaç kere geri gelen...

- Anlýyorum, kaçan kovalanýr, sevenden kaçýlýr,
Bizde böyledir deðil mi âdet?
Üç günlük dünyada
Çok görülür saadet.

- Gittim... Gittim ama,
Sebepsiz deðildi gidiþim,
Terk etmiþ olsam da seni o gün.
Geldim iþte yanýndayým,
Ve seninim bugün.

- Neye yarar ki,
Ne olursa olsun neden,
Beni terk ettin.
Ve geçti artýk iþ iþten,
Sen unutulmuþ olmayý,
Çoktan hak ettin.

- Yalvarýrým,
Yalvarýrým bana bunlarý söyleme.
Kýrk yýldan sonra,
Tam bulmuþken seni,
Yeniden kaybetmemi isteme.

- Býrak !..
Býrak lütfen ellerimi,
Ömür bitmiþ seni neyleyim?
Tek baþýma yaþadýðým dünyadan,
Býrak da, yalnýz gideyim...


Sað elini avuçlarýnýn arasýnda tutan kadýndan kurtaran yaþlý adam, oturmakta olduklarý banktan da aniden kalkar.

Bastonunun da yardýmýyla aðýr aksak yürümeye baþlar. Aðlýyordur... Ama arkasýna bakmadan yürümektedir. Binaya mý? Odasýna mý? Hayýr...

Aðlamaktan gözleri kan çanaðýna dönmüþ gençliðinin maralýný, güzel hatýralar yaþadýðý kadýnýný, yüzlerce þiir yazdýðý ilham perisini býrakmýþtýr arkasýnda...

Gitmektedir.... Ama nereye gittiðini ne kendisi ne bir baþkasý bilmektedir...

Mümtaz Beðen