Farkýna varmak þu günlerde inanýn en çok ihtiyaç duyduðumuz bir gereksinim. Deyim olarak gözüne çarpmak, orada bulunduðunu anlamak, fark etmek anlamak, ama gelin görün ki birkaç gündür kayýp olan, Eylül kýzýmýzýn vahþi ve hunharca bir cinayetle hatta söylenilmesi utanç verici taciz olayýyla hayatýnýn son bulmasý bizi kahýr etti yerin dibine soktu… Ýdam bir an önce çýkmalý hak eden buna kavuþmalý derken yüreðimizdeki ateþ sönmüyor… Anlatmak anlamamak anlatamamak olunca insan kahr oluyor, yerin dibine giriyor… Artýk güzel þeyleri söylerken yorgun düþtük… Ýnsan onurunu zedeleyici bu olaylarýn devam etmesi bir diðer kýzýmýzýn da hala kayýp olmasý, zedeliyor öldürüyor insanlýðýmýzý!

Ýnsanýn deðerini bilmeden, þehvet ve nefsanî deðerler biçiyoruz kendi elimizle hayatlarýmýza. Görmez oluyoruz, bilmek istemez anlamaz oluyoruz… Hissetmemeyi biz seçiyoruz. Kandýrýyoruz kendimizi bir süre sonra da olan oluyor ve iþ iþten geçmiþ gitmiþ oluyor. Ruhumuz dahi duymadan bunu yapýyoruz, vahþet karþýmýzda bizi izlerken o bile þaþýrýyor! Neden piþmanlýklarýmýzý býrakýp bir köþeye, gülümseyerek insan olarak iki adým atarak gidemiyoruz öteye…

Türk halký olarak halkýmýzla güzel olaný, ahlak anlayýþýný, insana ve topluma bakýþ açýsýný geleceðe yansýtan birer ayna vazifesi görmemize raðmen nasýl oluyor da aramýzda böylesine sapýk vicdansýz insanlar çýkýyor! Ayný zamanda toplum olarak ortak deðerler etrafýnda toplamak için onca çaba sarf eden gönül dostlarýmýzýn çabasýna raðmen böylesine sapýk niyetli insanlar çýkabiliyor, bunun önü idam olmadan geçmemizde pek mümkün deðil, insan imandan Allah korkusundan uzak olunca ancak idam hakkýnda ölüm hakkýnda gelir diyelim, Rabbim yar ve yardýmcýmýz olsun, Ölen kýzýmýza Rahmet ailesine Rabbim sabýrlar ihsan etsin Âmin…
Mehmet Aluç