Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Yürek tarlasýný ekip biçen usta bir bahçývan olmak istedim
Gözyaþý olmak istedim yetimlerin ok misali kirpiklerinde
Tohumu sulayýp fidan, fidaný sulayýp aðaç yapmak istedim
Dolunay olmak istedim kapkaranlýk gecelerde

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Aþsýzlara aþ, umutsuzlara umut olmak istedim
Tipide, boranda, karda sýðýnak olmak istedim körpe bedenlere
Dilsizlerin dili, elsizlerin eli olmak istedim
Bir arslan gibi kükreyerek atýlmak istedim kör cehaletin üzerine

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Geceyi aydýnlatan bir meþale olmak istedim
Coþkun bir sevgi çaðlayaný olmak istedim yüreklerde
Dalý köküne sadýk tarihî bir çýnar olmak istedim
Sýmsýcak bir tebessüm olmak istedim solgun dudaklarda.

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Mazlumlarýn kalbinden kopan bir çýðlýk olmak istedim
Nefret köprülerini yýkýp sevgi köprüleri kurmak istedim yüreklere
Zemherilerde bir öksüzün üstüne örtülen yorgan olmak istedim
Acýyý silip süpürmek istedim körpe yüreklerden

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Yetimlerin ipek saçlarýný okþayan bir el olmak istedim
Vicdanlarýn sesi olmak istedim nefretin ayyuka çýktýðý demlerde
Dünyaya barýþ penceresinden bakan gözlerin feri olmak istedim
Tek silahý kalem olan asker olmak istedim irfan ordusunda

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Yalanýn çýkmazýnda hakikatin gür sesi olmak istedim
Kanatlarý rüzgârdan, nazlý bir güvercin olmak istedim barýþa teþne
Dostluk türküleri söyleyen ozanlarýn dili, sazlarýnýn teli olmak istedim
Ýstikamet üzere bir yol olmak istedim yolunu kaybedenlere

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Körpe kalplere sevgi ekip saygý biçmek istedim
Kovan olmak istedim bilgi çiçeklerinden bal toplayan arýlara
Cehaletin elini kolunu baðlayan urgan olmak istedim
Derman olmak istedim hakikate koþanlarýn dizlerinde

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Kalemi külünk yapýp kör cehaletin daðlarýný delmek istedim
Ýrfan çeþmesinin suyu olmak istedim cehaletin çölünde
Ýlmin kapýsýný açan bir anahtar olmak istedim
Bengisu olmak istedim ilme susayanlara

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Sevgiyi gönül gergefine iþleyen nakkaþ olmak istedim
Usta bir ressam olmak istedim geleceði gönül tuvaline çizen
Nefretin þahdamarýna inen paslý bir hançer olmak istedim
Nabýz olmak istedim muhabbetle atan kalplerde

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Yandýkça karanlýðý aydýnlatan bir mum olmak istedim
Boy boy açan çiçek olmak istedim umut bahçelerinde
Sevgiyi bayraklaþtýran Yunus olmak istedim
Sözden saraylar kurmak istedim aþkýn deminde

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Doðu'yu Batý'ya baðlayan muhkem bir köprü olmak istedim
Bir haykýrýþ olmak istedim Batman'dan Edirne'ye ulaþan
Kurumaya yüz tutmuþ buðdaylarda baþak olmak istedim
Mahir bir baðban olmak istedim kan kýrmýzý karanfiller yetiþtiren

Ben Þenay Aybüke Yalçýn,
Nam-ý diðer kýrmýzý yazmalý kýz,
Anasýza ana, babasýza baba olmak istedim
Merhem olmak istedim en onulmaz yaralara
Düþenleri kaldýran, olmazlarý olduran bir el olmak istedim
Bilgiden görkemli anýtlar dikmek istedim yürek meydanlarýna

Çok gördüler bu masum isteklerimi
      Ýmkân vermediler yarýnlarýn kozasýný örmeme
           "Bir tel koptu, ahenk ebediyen kesildi"
                                   
                              M. NÝHAT MALKOÇ