Gözlerinden okunurken
Dudaklarýnda saklanan sözcükler,
Saklayamazsýn yüreðindeki kasýrgayý
Ve yarým býrakýlmýþ bir aþkýn,
Son piþmanlýklarýný...
Nereye gidersen git,
Duyarsýn sevdamýn çýðlýklarýný...

Saklayamazsýn anýlarý düþlere,
Elimin eline ilk deðiþini,
Dudaklarýnýn kenarýna kondurduðum,
O küçük, o masum öpücükleri,
Boþuna uðraþma,
Saklayamazsýn ki...

Mevsim geldi geçiyor bak!
Yine bir sonbahar,
Yerlerde altýn sarýsý yapraklar
Ve her gün yeniden üstüme çöken,
O çok sevdiðin kýzýl akþamlar.
Ne kadar kandýrmaya çalýþsanda
Götüremez anýlarý güneye göçen kuþlar.
Ne kadar çalýþsan da
Yüreðinden atamazsýn sen sevdiðin þeyleri
Ve eminim ki bir gün,
Her þey bitmek üzereyken bile,
Dünyanýn o en son gününde,
Tanrý'dan son dileðin olsa bile,
Yüreðinden atmazsýn beni de.

Bak tam dört mevsim deðiþti,
Dört koca mevsim,
Yine döndük sonbahara...
Düþün ki hiç ayrýlmadýk biz,
Sadece biraz acý çekmek istedik,
Katlanabilmek için dünyanýn tüm acýlarýna.
Bu kadar yeter artýk!
Acý çekmeyi de öðrendik, aðlamayý da...
Ve en önemlisi düþün ki:
Bu yürek sensiz ve gözlerinsiz,
Bu yürek senden ayrý bir gün daha çarpmayacak.
Dön bana...
Dön bana...