Kol geziyordu kara soðuk,
Nemli bakýþlý Ýzmir'de.
Her gün yeni bir çamur birikintisi,
Her aðýdýn ardýndan...
Azgýn dalgalarla boyalý
Yalnýz akþamlar...
Bir sabah
Iþýða hapsoldu tüm caddeler,
Ateþler yakýlmýþ gökyüzünde.
Deli dansýna vurulmuþtu körfez,
Üç çingene kýzýn;
Sabah mahmurluðunu atamamýþ üzerinden,
Yosun yeþili gözleriyle gerinirken Ýzmir,
Sedef sedef vuruyordu dalgalar kýyýya,
Yasemin kokusu esir almýþtý soluklarý.
Tüm karanlýðý kara kýþýn
Eriyivermiþti o büyülü melodiyle
Akardeonlar, kemanlar, darbukalar
Ve bahar çaðladý notalarda
Bir þarký yayýldý radyodan,
Sezen söyledi;
"Ben her bahar aþýk olurum,"