Mehtap öyle bir güzel ki, havada bir kaç bulut, bulutlarýn arasýnda pýrýl pýrýl bir dolun ay, denizin carsaf gibi yüzüne ýþýl ýþýl vuruyor, küçük küçük dalgalar kýyýdaki kumlarý önce ýslatýyor sonra da yalýyor adeta geri çekiliþinde. Gece yarýya yakýn, yýldýzlar tek tek dizilmiþ semaya, saman yolu bitmez tükenmez uzunlukta gerilmiþ gök-kubbeye. Büyük bir taþýn üstüne oturdum, ayaklarým gecenin ýlýðýndaki suda þýp þýp sallanýyor. Ay ýþýðýnýn aydýnlattýðý yere, denizin çarþafýnýn altýndan bir karaltý belirdi.. ne olduðunu görebilmek mümkün deðil o kadar uzaktan. Ama her attýðý kulacý duyuyorum kulaklarýmda. Bana doðru yüzüyor, her geçen saniye bir saat gibi geliyor bana meraktan. Pantolonumu dizlerime kadar çektim, olduðum yerden kalkýp kumsala doðru yürüdüm. Bunu niye yaptým bilmiyorum. Sanki bilmediðim bir güç yada duygu beni, onu karþýlamam için itiyordu. Bembeyaz köpükler yapan nazik ve narin dalgalara basarak, bende denize doðru yürüdüm.

Su dizimin boyuna geldiði yerde buluþtuk onunla, o da çoktan ayaklarý karaya basmýþ, bana doðru yürüyerek gelmiþti. Kalbim hýzlanmakta olan kömürlü lokomotif gibi hýzlanarak çarpýyor, burun deliklerim, koþuda hýzlanan küheylan burnu gibi açýlmýþtý, onun dayanýlmaz güzellikteki kokusunu alýnca. Göðsüm, aldýðým çabuk çabuk nefeslerle balon gibi þiþiyor, kulaklarým onun söyleyeceklerini duymak için iyice kabarmýþlardý. Dünyayý saran bitki örtüsünün yeþilinden daha yeþil gözlerime iyice odaklanmýþtý denizden daha mavi gözleri saçlarý kumral ve beline kadar sarkmýþtý, sümbül saçaklarý gibi. Aman Allah’ým, giysi kavramýný bilmiyordu bu kadýn galiba.. ya da onlarýn köyünde giyinme geleneði yoktu belki de. Bir huri bu denli güzel olur çýplak haldeyken. Eridiðimi ve sýrtýmdan aþaðý bir ter aktýðýný hissettim, elime dokununca. Dizlerim büküldü, kollarým yanlara sarktý, yýðýldým kaldým olduðum yere, dudaklarý dudaklarýma dokunduðunda.

Sonra elimden tutarak beni denizin ortasýna doðru çekti. Boðulacaðýmý hiç düþünemiyor, aklýma bile gelmiyordu. Sadece onun çektiði yere itiraz etmeden gidiyorum. Denizin sularý boyumuzu çoktan aþmýþ, derinlere doðru bir yunus balýðý gibi yüzüyordu, elimden tutup beni çekerken. Nefes almýyordum, ama kalbim çok rahat ve huzurlu çarpýyordu. Þuurum tamamen yerinde, doða üstü bir þey yaþýyordum.Tuttuðu elimden sýcak bir þeyin bana aktýðýný hissediyorum. Bilmiyorum bana hayat enerjisi ikmalimi yapýyordu, su altýnda havasýz ölmemem için. Ýrili ufaklý ve rengarenk balýklar yanýmýzdan výzýr výzýr gediyor, bazen de koridor oluþturuyorlardý, bir kraliçeye yol verirmiþçesine. Yer altý yeþilliði yer yüzünken daha güzel görünüyordu bana, cennet acaba su altýnda miydi diye düþündüm bir ara. Ýndikçe okyanusun dibine, hayal bile edemeyeceðim bir güzellikle karþýlaþýyorum, her karþýlaþtýðým güzellik bir öncekinden daha güzel ve baþkaydý. Denizin dibinde bir yere gelmiþtik ki, bana iþaret ederek bir þey göstermeye çalýþýyordu. O gösterdiði nesneye gözüm iliþtiðinde, gözlerim kamaþtý, kör olmuþtum adeta.

Anlatmasý imkansýz, eþi benzeri görülmediði gibi, tasavvur bile edilemez bir güzellikte, beni oraya getiren KADININ aynisi ama çok daha fazla güzel bir hali, kývrýlmýþ yatýyordu. Saf, ter-temiz, hiç bir Allah kulunun ulaþamadýðý, göremediði, el dokunmadýðý masumiyetiyle. "Ýþte, hiç kimselere gösteremediðim, ve hiç kimsenin de görmeyi, ona dokunabilmeyi, onu sevebilmeyi hak etmediði BEN, yani benim diþi kadýnlýðým orda yatýyor" diye fýsýldadý bana, beni getiren. Prangalar vurulmuþ, gözlerine mil çekilmiþ, kulaklarý saðýr edilmiþ, dilleri konuþmaz hale getirilmiþ erkeklere karþý. Ona dokunmak ve yattýðý yerden çýkarmak için elimi uzattýðýmda, ürkek, çekingen ve korkak bir hal aldý.. gözleri mahzunlaþtý ama bir pýrýltý belirdi.. özgürlüðüne kavuþacaðý aklýna geldikçe açýldý, saçýldý, serildi, güller ve çiçekler gibi canlandýkça canlandý adeta.. bense onun dünya gözüyle, madde gözüyle görülebilmesi asla ve asla mümkün olmayan güzelliði karþýsýnda arhaz, dilsiz, saðýr ve felç olmuþtum adeta...

Soðuk ve þiddetli bir tokat geldi yüzüme aniden. Oturduðum kayanýn üstüne uyuya-kalmýþým. Hava kararmýþ, deniz kabarmýþ, dalgalar alabildiðince büyümüþ, fýrtýnanýn gücüyle yerlere kadar yatýyordu aðaçlar uyandýðýmda. ôyla bir üþümüþüm ki, tir tir titriyorum, þakýr þakýr vuruyor diþlerim birbirine, çenemi kapatmam mümkün deðil.. SIRIL-SIKLAM ýslanmýþ her tarafým. Azmýþ denizin azgýn dalgalarý götürüyor denize, kýyýda ne bulurlarsa.. götürüp yutmak sýrasý bana gelmiþti her halde, eðer uyanamasaydým. Birkaç yüz metre ilerde, parkta duran arabama doðru koþarken olanca gücümle, baðýrýyordum avazým çýktýðýnca: " Tekrar geleceðim kadýným, çok yakýnda çýkaracaðým o el deðmemiþ kiþiliðini hapsedildiðin yerden... inan bana tekrar geleceðim"…


Kaynak: Yazan: Muammer Celik