gülümseyen resimleri vardý onlarýn
en acýklý hayta sahnelerinde
inadýna bir duruþun temsilcisiydiler
ýssýzdý onlara Ýstanbul bile
aydýnlanamadý gündüzleri
koca koca sevdalar yüklediler
küçücük bedenlerine
sýrtladýlar dünyanýn yükünü
tereddüt etmeden
inandýlar güzel yarýnlara
doðacak güzel günlere

doðuþtan kýyýlmýþtý nikahlarý
bir yüce kaderin tecellisiydi yaþadýklarý hayat
yýlgýnlýða düþmediler hiç
yorulmadýlar
normal insanlar gibi gözardý etmediler
korkmadýlar

keyif çatalým
güle oynaya yaþayalým demediler
kucakladýlar o kocaman sevdayý
ülkelere sýðmamýþtý
yüreklerine sýðdýrdýlar
sadece resimlerde takýlý kaldý tebessümleri
gözyaþý dökmediler hiç
ter döktüler
kan döktüler
bir ulu sevda uðrunda
gözlerini kýrpmadan can verdiler...