Neden yedek hayatlar yaþayamýyoruz ki ? sýkýldýgýmýzda yada sýradanlýk kazandýgýnda diðer bir yaþamý yükleyemiyoruz kendimize. Bir yaþam kozasý biçilmiþ, giydirilmiþ üstümüze .Bunun dýþýna taþtýgýmýzda ya toplumdan dýþlanýyoruz yada dýþlanmanýn ötesin de binbirzorlukla elde ettiðimiz kazançlarýn kayýplarýný veriyoruz...Herþeyden öte. bu biçilmiþ yaþama öyle alýþýyoruz ki uygulamaya geçiremediðimiz ,geçirmek istediðimiz her düþünce henüz yaþanmamýþken bizi dar agacýnda bogazlar gibi.Hayata sýký sýký tutunmaya çalýþtýgým uçurumunda kenarýndaki o ince dal hergün biraz daha direncini yitirmekte ve ben her an dibe daha yakýn hissediyorum kendimi... Cesaret ve yaþam hüclerim hergeçen günün þartlarýna birer kayýpla yenik düþmekte.Tik! Tak ! ‘layan her bir bir vuruþ, yanlýþlara bir adým daha yaklaþtýrýyor beni, biçilmiþ yaþamýma ördüðüm o kaya parçalarý tortu halini alýrken daha bir ufalanýyor daha bir esniyor..Korkuyorum yaþama yenik düþmekten, yaþamdan öte ,içimdeki o arzularla , dilleklerle bastýrlmýþ o deliye , o gözü kara canavara....”