yakantoplar vurdu hep beni
kaçamadým
saklambaçlarda ebeydim çokça
arayýþlarda sürekli
uzak durdum evcilik oyunlarýndan
sokaklarý sevdim ben
savaþa sokmadým hiç kurþunaskerlerimi
top oynattým onlara
aðýrlýk baðlamadým hayvanlara hiç
kendime aldým hepsini
çok sevdim insanlarý
çok insan sevmedim
tatlýyla aram olmadý
acý içinse erkendi o zaman
sularda yaþamaya vuruldum
annemin içindeykenden alýþkanlýk
kolluk palet girsin istemedim hiç aramýza
devþirme sözcükleri sildim attým
çalýntý düþünmeleri bir o kadar
içim dönmedi dualara
dilimde baþka anlaþýlmazlar vardý
cimriliði anlayamadým
hep paraüstüm kaldý hayata
baktýðým yüzleri en güzel bildim
en güzeli yüz
küçücük yürekle
küçücük kafayla
aþký bekledim ben
bilmeden inandýðým tek þeydi aþk

bakýyorum da o çocuða þimdi
gözü
senesi yaþlanýyor yine
böyle yaþardý yine yaþasaydý
bir cevabý yok kimseye
içinde bin bir soru