Ve sen kuþ olur gidersin. Fýrtýnaya tutulduðumda sýðýnacak limaným, hayat patikasýnda yoldaþým, yalnýzlýðýmý paylaþtýðým, yüreðimi yüreðine baðladýðým sevdiceðimdin. Seninle göz göze gelip, gözlerinde kaybolduðum bir an, sensiz bir dünyada yaþanan binlerce yýla bedeldi benim için. Bulunduðun diyarýn havasýyla mutlu olmuþtum. Bir mercan sabrý içinde beklemiþtim sana kavuþacaðým günü. Beklenen sevgili olunca, yýllarý beklemek güzeldi vuslat için. Hep kaybetmekten korkmuþtum seni. Kaybetmekten korkmak, kaybetmenin ilk adýmýymýþ, bilemedim.


Sevgili; ve sen, kuþ olur gidersin. Býrakarak ardýnda gözyaþlarýmý, bir elveda bile demeden kanat açarsýn meçhule. Kalbi kýrýlmýþ bir çocuk gibi boyun bükerek bakakaldým ardýndan. Ve þimdi içimde büyüyüp duran yalnýzlýðýma gözyaþlarýmda derman arýyorum.

Ben bir suçluyum sevgili. Ýflah olmaz bir suçlu. Baþka sevgilere dilbeste olmadan seni sevmekti suçum. Al ve yüreðine hapset beni. Ben bir suçluyum sevgili. Kafeste hapsolmuþ sevdiðinin, kafesinin üzerine konmuþ, gözünü ondan ayýrmadan bekleyen güvercin gibi seni beklemekti suçum.

Ve sen kuþ olur gidersin. Býrakarak ardýnda acý veren hatýralarý, aðlayan gözlerime bir kez olsun bakmadan gidersin. Hani beraber aðladýðýmýz geceler vardý. Gözyaþlarý içinde Rahman’a ulaþtýrdýðýmýz dualar vardý. Hani birlikte çarpan yüreklerimiz, ölümü dahi ayrýlýk saymayan gönüllerimiz vardý. Dönüp ardýna bakmadan, yaþananlarý geleceðin hasret dolu baðrýna gömüp gidersin. Dünya sensiz yaþanmýyor sevgili. Herþey anlamýný yitirdi sensizlik mevsiminde.

Seni böylesine severken, gözümü bir an olsun ayýrmadan seni beklerken, vuslatýn hülyalarý ile yýllarý devirirken, vuslat arefesinde; Ve sen kuþ olur gidersin.


15 Eylül 2005 15:05

Adapazarý