[P] Merdivenleri usul usul çýksam... Her katta biraz daha yaklaþsam seninle yüzleþmeye. Elimde, yüreðime dokunduklarýmdan baþka bir þey olmasa...
Yüzüme bir güzellik bulup buluþturup kapýyý çalsam, beni bekliyor olsa o; senin çocuklarýnýn annesi; eski karýn ... Açsa, ayaklarýma terlik getirse; misafir terliði. ( Ben misafir olabilir miyim eski hayatýnýza?) Neden geldin hayatýmýzýn orta yerine dese; senin yüzün gelse aklýma, boþ ver desem içimden, hoþ buldum desem.
[P]Çocuklarýn-ýz- öðle uykusuna yatmýþ olsa. Mutfaða geçsek- hani birbirlerini yýllardýr tanýyan insanlar gibi, dertlerimizi bilir gibi, ayný yolda yürür, ayný yolda kaybolur gibi-Cam açýk olsa, pencereden baþka çocuklarýn sesleri gelse, o seslere tutunsam ben; en çok göç ettirilmiþ bir çocuðun sesinde sallansam... Hatýrýmdan çýkmayanlara sahip çýksam.
[P] Balkanlardan yine yaðýþlý bir hava gelmiþ olsa; yaðmur yine böyle usul usul yaðýyor olsa... Ýri iri ama usul usul; ipince ama sicim gibi. Toprak yine koksa böyle. (Belki bizim o tarifsiz sýcaklýðýmýz da böyle kokuyordur.) Bir ara “gitmeye” niyetlensem, döþün gelse aklýma, gidemesem.
[P]Ne içeceðimi sormasa, kahve getirse, sütsüz ve þekersiz;ayýlmak ister gibi, ayýltmak ister gibi. Yüzüme baksa ilk kez, yüzüne baksam...Yüzümde seni görse; suçüstü yakalansak sevgi izlerimizle. Yanaðýmdaki al, koyulaþsa... Ýlk söze baþlamayý, bana terketse içinden... Otur hele desem. Ellerini mutfak önlüðüne silse, yaklaþsa yanýma, oturamasa, gidip çocuklarýnýn üstünü örtse. Dönse tekrar ve anne olmaktan bahsetse; sözünü senle kessem; konuþamasam...
[P]Sokaktaki çocuklarý anneleri eve çaðýrsa, yaðmur kokusunu býrakýp gitmeye çalýþsa, ben dur desem yaðmurun kokusuna; kalsa.
[P] Sokaða baksam, senin cemalini görsem. “Bismillah” der gibi baþlasam anlatmaya. Sussam sussam sussam; o anlasa. Ütülerken çift iz býraktýðým beyaz gömleðinin içinde uyuduðumu anlasa, evimizin nice huzur dolu olduðunu anlasa, kendisinin bulamadýðýna üzülse, yansa;yenilgisini masaya yýksa, bir yudum alsa kahvesinden. Senin üzüldüðünü anlatsam ona; çocuklarýný göremediðin için. Tutmaktan vazgeçip býraksa yanaklarýna sularýný; yüzüne bakamasam, görmesem o iç sularýný. Yýllara dönmek istese o sicim gibi akýttýklarýyla, dönemese; bana dokunmak istese, dokunamasa. Kalkýp radyoyu açsa, sarý gelin türküsü çýksa. Ben aðlasam, o sevinse içten içe. “ Çok hasretlik çektim, baðrým ezikliði ondandýr” desem. Çocuklarý gelse aklýna, kalkýp ocaða yayla çorbasý koysa. Çocuklardan birinin aðlama sesi gelse içerden, gözlerine baksam eski karýnýn, ondan önce ben koþsam, baðrýma bassam... Çocuðu alýp oda kapýsýnýn arkasýna otursam, Seden Gürel’den bir þarký söylesem, uyunan ve aðlayan oðlan uyusa baðrýmda tekrar, uyurken elini göðsüme koysa. O da gelse; eski karýn, yanýma çökse, çekip almak istese oðlaný, kýyamasa ikimize.
[P] Sen gelsen aklýma, sevgin kocaman olsa içimde, sýðamasan koca koca evlere... Sýðamasam, taþamasam... Cama gitsem, toprak kokusuyla emzirsem oðlunu; doysa sevgiye, hiç acýkmasa. Uyansa, önce bana baksa sonra annesine... Ona gidecek sansam, gitmese baþýný sineme yaslasa...
Selda Baðcan çýksa radyoda. Herkes vatanýna dönse... Bütün gidenlerden, göç ettirilenlerden özür dilesem, cennete gitmeye aday olsam.... Tanrý sýrat köprüsünü söküp atsa adýnýn geçtiði her uçurumdan, kýldan köprüleri-ni- yýksa.
Dünya küçücük bir yer olsa
Ben iþin içinden çýkamasam...
Sevsem seni yalnýz,tek baþýma...