Bu þehir çöplüðünde ruhum kaldý,
Karabasan sabahlara kundakladým düþleri.
Ne zaman sabah olur,
Kim bilir de söyler?
Ben kaç köynek eskitirim bu mahpus belasýnda?
Aklýma sahap çýk gadan alam, koyma kimsesiz
Ben bilirim,
Bi de sen öðrensen,
Kýyarlar buralarda sahipsiz Can’lara.
Kör kurþun on para,
Ya !
Paslý kör býçak,
Puþtun zulasýnda beleþe gezer.
Eþinir çöplüðünde gerinerek, burnu bok ta kargalar,
Sana, bana yasak bokta yunmuþ haram sabahlar.
Anam arý suda yurdu, akça pakça ederdi,
Çamurda sararmýþ paçalýlarýmýzý,
Yeter mi gücü,
Denesek mi?
Aklanýr mý iblis yüzlerin, pis bakýþlarý.
Sen ki delik on paralara kýyamet kopar demiþtin
Kýyamet kopmadý bu kadar büyük!
Kaç on para yitirdik, bir cýngýllý topaç peþinde.
Þimdi topaçtan dönek adamlar sardý ruhumu.
Bedenimi þehir logarýna attýlar, dört yaným duvar,
Kaytaným boynumda bedestan kilidi,
Kalk gidek kirvem desen de, gelemem.
Gelmek þura olsun gadan alam ,
Ayaklarým taþýmaz kalkamam ayaða.
Aha þurasý ölüm,
Aha þurasý puþtun zulasý,
Aha þurda düþtüm iblisin ocaðýna,
Aha þurda harcadý zalým, yiðitliði mi.
Delik kýrk para kadar etmez gayrý düþlerim.
Kal ki, aklýma mukayyed olam,
Bu gidiþ hayra elamet deðildir.
Ey þehir !
Çöplüðünde kodum gençliðimi,
Say ki ben hiç baþ kaldýrmadým,,
Say ki adým çýkmamýþtý eþkýya ya,
Ver dediðime aldanma gençliðimi,
Ben teslim olmam ha diyende.
O þarký biteli asýr oldu,
Ben kâbus uykulardan uyandým
Say ki, adým kuþ ‘cu deðildi
Say ki, gel al diyen senin ustandý !
Bir ezanlýk sözüm kaldý Yaradan’a
O da yattýðým yerden olsun…

Alkadraz_Kuþcusu
31 Temmuz 2007 / Ýst

www.yildiz.biz þiir ve edebiyat portalý
www.yildiz.biz sizin radyonuz