Hangi Maviye Dokunsam Çýldýrýr

Sabahýn uçurumdan, ürkek bir ceylan iner ovaya.
Doyurmak için, kayalýklarda saklar bedenini.
Vurulur güpegündüz, sorgusuz açlýk
Ruhunu: yeþile kaptýrmýþ ölüm küçüðüm.
Hangi yeþile dokunsam, çýldýrýr utancýndan.

Nere varsam, ardýmda gezinir kör olasý yalnýzlýk
Ayaklarým, hiç bilmediði mutluluðun arayýþýnda
Yaþanmamýþ sevgi ararken, zindanlar karþýmda
Saçlarýma asýlýr masum parmaklarým, týrnaklarýn kan
Hangi maviye dokunsam çýldýrýr utancýndan

Ruhumun yedi rengini gösterirken, gökyüzü
Yalnýzlýðým, kucaðýna doðmuþ ölümün
Ýçimde konargöçer, göçebe bir gönül yarasý
Güneþ buðulanýr, yaðmur kaçkýný gözlerimde
Hangi sulara dokunsam, çýldýrýr utancýndan.

Gelenlerimden çoktur- arkasýný dönüp gidenlerim
Hep ezildiðimden- ezip geçmedim hiç kýr çiçeklerini.
Donuk tebessümler de saklý gözlerimde yaðmur
Dökülüp gideceðim, kýyýlarýna tutunacak liman bulsam.
Bir dokunsam gözlerime, duygular çýldýrýr utancýndan.