Gözlerime önceden çekilmiþ bir yalnýzlýktý hayat,kýzýl tenli korkular tavafýmda.Gece dökülür puslu coðrafyasýna kentin,hüznüme sokulur yaðmur...Yýrtýlýr adýn ziftli duvarlarýndan evlerin.

Cesur bir ittifaka giyinir eskimiþlik,küskünlük ve kinle beslediðim yüzçizgilerim.Hiç acýmalý olmadý ellerinin yüreðime tutuðu neþteri,anlýma kazýdýðým milyon satýrdýn,ihtilale yeminlerim kanlý eylemlerim.Her nakaratýnda saçlarýna düþtüðüm güzel bir þarkýnýn mýsralarý gelir aklýma "gideceksin kirpiklerim þahit olacak gecelere,susacak kalem sensiz hecelere"... Þimdi paslý süngüler parçalýyor bileklerimi,kirli urganlar çatýyor gerdanýma,ünle soluyor suretimde aþk!!! Çocuklar ölüyor meþeliklerde tam bayram sabahlarýna uyanmalarda.Cengine düþüyorum poyrazýn her yol ayrýmýnda,ceset yüklü kaldýrýmlar çoðaldý içimin gizinde....

Tanýmlara sýðdýramadýðým anlamlarýn vardý oysa,bilemedim sende vurulduðunu sevda yüklü uçurtmalarýn,kuþ katarlarýnýn!!!

Hünerin ihanet eteklerime dizdiðin,

Nasýl olsa vatanýný kaybetmiþ bir mülteciyim...

Özgürlüðünü tenine gömmüþ bir köle...

Sancýna kilitlenmiþ bir gövdeyim.... Al cehennemine!!!

Birkez daha yolculandým kendimden,kentimden,silerek izlerini geçmiþin kaç kez yaþanýrki zaten bir þehir en baþtan?

Ne yana dönsem seyrine dalarým karanlýðýn

Öfkeye adýmlarým,

düþende düþüne

yüzünün aksine,içinin sesine... Ben ölürüm sen bilme!

Umudun sonsuzluða gömüldüðü bir bataklýk,esrarýný yitirmiþ acý imparatoru zaman,ayazlarda kavrulan,kaçýrýlmýþ düþler kadar kendisi olamamýþ savruk benlikli kocaman bir yalan...

Ben seni hiç sevmemiþ gibi,dal kýrýlmamýþ gibi bir orman,gün batýmý pusularýnda ölmemiþ gibi ülke,toplarken senlerini bende... Yürürken düþerkende,yaþam tekdüzeliðinde...