Çaresiz gidiþlerden sadece biriydi belki
Hüzünlü vedalardan biri sadece
Ýstasyonda bir küçük kýz gözleri yaþlar içinde
Üzerinde hýrkasý her pembeden daha bir pembe
Saçlarý rüzgar seyrinde
Annesi bir karanlýða yol alýyor annesi gidiyor
Uzun bir iklimin ardý sýra kýrýk dökük bir trenle
Hangi çarebilmez sürgün karanlýðýysa
Ýþte oraya doðru alel acele
Doya doya kokladý mý sevdi mi bilinmez
Uzun uzadýya sarýldý mý derinden
Melekler misali kalbine
Kimbilir belki de
Ama yetmez elbette yetmeyecek de
Daha temiz bir beþ dakika ver
Bir beþ dakika daha selzeniþler için
'Anne ne olur gitme
Tamam belki git de geri dönmemezlik etme
Ama ne olursa olsun yine de gitme'
Ancak dakikalar tükenmekte
Derken kahrolasý bir düdük
Son bir þey söylecekti ki küçük kýz
Ömrünün orta yerinden
Savrulurcasýna geçti tren harekete
Son sözünü ben duydum birtek
'Anne beni de götür gittiðin yere ne olur beni de'...