kimliksiz doðdum
parmaklýksýz tutsaklýklar içinde
ilk ve son katlimdir
doðarken katlettiðim annem
baba demeden hasret dedim
tanýmadýðýmdan
daðlara siper olan babamý
vatan bildim
soðuk,
yolvermez
ve
korkulan daðlarý
ancak
tetiðe uzanmadýðýndan küçücük parmaðým
terketmek zorunda kaldým
beni saklayan
her yaný pusu,
her yaný çatýþma dolu
henuz doðmamýþ vatanýmý
ama birkere çýktýn mý daðlara býrakmaz
bir daha insaný.
Yýldýz bilirim ben
gece atýlan kurþunlarý
ve göremezsiniz hiç biriniz benim kadar
ne çok yýldýz kaydýðýný
bu gece
daðlarý kuþatan
askerlerin hediyesi
yýldýzlar toplandý bedenimde
ve bir yorgan gibi sardýlar üzerimi
daðlarda üþüyüp hasta olmayayým diye