Hiçbir þey insan kadar yükselemez ve alçalamaz. -Hölderlin |
|
||||||||||
|
Bakmayýn fakir gözlerimin Zengin bakýþlarýna... Ýçtenliðin kaybolduðu þu zamanda Bakmayýn mahzun ama Kendimce dimdik duruþuma! Sözlerin yetersiz olduðu anlar vardýr. Dilin dönmediði zamanlar… Haykýrmak isterken delice, Kelimeler boðazýna düðümlenir. Baðýrýp çaðýramazsýn kimseye. Anlatamazsýn derdini. Patlamaya hazýr yanardað misali, Ateþ püskürür gözlerin… Ama en az bir bebek kadar, Günahsýz ve temizdir yüreðin. Yýllarca sevdik, sevildikte ne oldu? Güvendik elimizi uzattýk. Saldýrmaya hazýr bir yýlan gibi Etrafýmýzda dolaþýr oldu insanlar! Keþke biraz daha Gözlerimizi açsaydýk… Keþke… Seviyorum deyip de kandýranlar, Ey uçkurunu beþ kuruþa satanlar! Söz verip de öbür tarafa göçenler, Ey ömür boyu hasretim olanlar! Nerdesiniz? Neden býraktýnýz beni? Bu koskocaman anlamsýz dünyada Ve tek baþýma! Niye býraktýnýz ki, Niye… Kanmýyorum hiçbir sözünüze, Karamsarlýðým dibe vuruyor artýk, Göstermiyorum yüzümü kimseye, Geri çekilme zamanýdýr artýk! Ýyi bakýn yoktan yere gülüþüme Ýyi bakýn hüzünlerimin Daðlara çýkýþýna! Ýyi bakýn vuslatý ararken Karanlýk sokaklarda Hýçkýra hýçkýra aðlayýþýma, Ýyi bakýn… Çocukluðum geliyor aklýma, Hiçbir þeyi takmayýþým, Adeta bir yaprak gibi, Sessiz sedasýz kýpýrdanýþým, Özlemek nasýl bir duyguymuþ, Çoktan unuttum… Gidenleri ararken gözlerim, Gelenleri bir deniz gibi yuttum… Þimdi kim yaralý sanar beni? Þimdi kim inanýr yalnýzlýðýma? Belki de dalga geçiyorum hayatýmla, O masum gülüþümü gösterip, Yaþýyorum küstahça… Ýnanmýyorum kimseye, Ufuklara dalýyor gözlerim Sessizce aðlýyorum! Ama göstermiyorum Gözyaþlarýmý kimseye! Direneceðim her þeye. Dert, keder yaðmur gibi Yaðarken üstüme Kafama bir þemsiye çeker gibi Görmeyeceðim hiçbir þeyi. Hayat boþ boþ akarken önümden, Parmaklarýmýn ucundan, Kayýyor ellerin… Biliyor musun? En son sana güvenmiþtim! Sende zalim çýktýn be sevdiðim… Sende hayatýn bencil çarkýna Attýn savurdun kendini! Sende inandýn gerçek olmayan, Fani varlýklara… Gücüm kalmadý artýk. Sýðýntý gibi yaþamaktansa, Alýr yüreðimi parçalarým. Ben aslýnda bir tek þuna yanarým! Giderken benim ne denli, Ýnatçý olduðumu unuttun. Bir parça tanýsaydýn beni, Ýnan ömür boyu Býrakmazdým elini! Giderken Giderken benim ne kadar Gururlu olduðumu unuttun. Lüzumu yok artýk sevme beni, Artýk ne seni istiyorum, Nede soyutlanmýþ sevgini… Bu þiir Derya’ya ithaf edilmiþtir! Yýldýray Karasu kavunici BB>
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © YILDIRAY KARASU, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |