Bir gün gelecek
Ve göreceksin ki
Ben de anlayacaðým insanlarý
Sahillerde amaçsýzca dolaþmayý býrakacaðým     
Bir türlü baþlayamadýðým sigaranýn
Müptelasý olacaðým
Simit, peynir, demli çay kokan sabahlarda uyanmayacaðým.
Aðlarken nefret etmeyeceðim kendimden
Her damla yaþta biraz daha temizleneceðim.
Artýk terk edeceðim acýlarýma olan sadakatimi
Aldatacaðým gönlümce; gönlüm istemese bile.
Havuz problemlerine dönüþmeyecek hayatým.
Her kadeh kaldýrýþým gidenlerin þerefine olacak,
Ya da terk edip gittiklerimin…
Gene de geçmiþi anmayacaðým
Ya da geleceðin kilerinde saklý kalan hayallerim olmayacak.
Bu günü de unutacaðým.
Zamana yenildiðimi çaktýrmadan
Yüzümdeki çizgilerle alay edeceðim.
Her geçen gün bir yaþ daha eksileceðim.
Boþ vermiþ ümitlerin rehavetiyle aldatacaðým ruhumu.
Vicdanýmý aldýracaðým; narkozu damardan yiyip.
Acýyý unutacaðým.
Bir sokak lambasýnýn altýnda terk edeceðim,
Kanayan çýðlýklarýmý.
Sessizliði de kovacaðým odamýn kuytularýndan.
Yok yok… Bu böyle olmayacak.
En iyisi kendimi terk etmeliyim
Müebbet kararýyla kaderin en ücra köþelerine atmalýyým.
Ve arkama bile bakmadan çekip gitmeliyim ki;
Ýnatla kaplý benliðime karþý, zaferime aðlamalýyým…