Uykularýn kaçarsa gece,
Ýþte böyle kalemi, kâðýdý alýrsýn eline.
Geçmiþi
Acý-tatlý haliyle anýmsarsýn,
Damla damla dökülürcesine yazarsýn.

Bu dünyadan göçen sevdiklerin
Canlanýr gözünde
Yaþýyor gibi.
Gözlerinde
Bir damla yaþ olmadýðý halde,
Kan basar sanki gözlerini,
Aðlýyor gibi.

Uykularýn kaçarsa gece,
Ölüm gelir aklýna ister istemez.
Bir dal kýrýlýr yüreðinde,
Baþka denizlere akar ýrmaklarýn
Hararetten kurur topraklar
Þýrýltýsý kesilir pýnarlarýn.

Uykularýn kaçarsa gece,
Hep kötü þeyler gelir aklýna.
Ayrýlýklar, özlemler
Ýhanetler gelir dikilir karþýna
Dalarsýn dipsiz kuyulara
Uykusuz gecelerde.
Sevdiðini kaybetmekten korkarsýn
Aðlarsýn hiç sebep yokken
Karanlýkta bir çift ýþýk ararsýn,
Koca ampüller tepende yanýyorken.

Uykularýn kaçarsa gece,
Eski sevdiklerin gelir aklýna.
Hepsi gelir
Toplanýrlar baþýna.
Tutmak ister, tutamazsýn,
Dokunmak ister, dokunamazsýn.
Yakýnlar uzak olur
Kalabalýklar yalnýzlýðýn,
Hayal mi gördüklerin,
Yoksa gerçek mi?
Anlayamazsýn.

Uykularýn kaçarsa gece,
Yastýk diken olur
Batar yüzüne.
Eski hatýralar
Serilir gözlerinin önüne...
Gece bitmez
Yýl gibi uzayýp gider.
Eski sevgililer gezinir gözlerinde
Bölünür yürekler.
Derken,
Güneþ koþar imdadýna,
Pencerenden bir dost gibi girer.
Iþýðý yüzüne vurur
Rahatlarsýn.
Herkesin uykudan uyandýðý saatte
Sen,
Derin bir uykuya
Yalnýzlýðýn karanlýk odalarýna dalarsýn.