Olgular görmezden gelindikleri için var olmaya son vermiyorlar. -Huxley |
|
||||||||||
|
Rüyama gelmiþtin dün yine Bi kabus, bi karabasandýn Gecenin içinden sýyrýldý kapkaranlýk saçlarýn Sarmaþýk gibi dolanýyordu vücuduma Sýkýyordu, durmadan sýkýyordu her þeyi yapabilirdim halbuki, benim rüyamdý Yaktým, yaktým bende tüm saçlarýný. Sonra gözlerin çýktý gecede gizlendiði yerden Kaþlarýnla bir olmuþ beni hançerliyordu Durmadan baðýrýyordum. Bir türlü ölmüyor, öldüremiyordum. Oydum gözlerini, ezdim, parçaladým. Fýþkýran kanýn tenimi yakýyordu Acý çekiyor, baðýrýyordun Çýðlýklarýn kulaklarýmý yýrtýyor, beynimi parçalýyordu Birden elimi tuttun! Gecenin tüm soðukluðunu hissettim teninde Kaným donmuþtu sanki Vücudum parçalanýyor, dökülüyordum Koparttým kolunu, fýrlattým Çýðlýklarýn dayanýlmaz hale gelmiþti artýk Camlar patlýyor, duvarlar yýkýlýyordu… Ölüyordun artýk Etlerin çürüyor, vücudun kum gibi rüzgarda savruluyordu ‘Artýk bana zarar vermezsin! ’ diye haykýrýyordum ‘Neyin kaldý ki? Hiç bir þeyin yok artýk’ Ama sonra, kalan parçalarýnýn içinden bi ýþýk çýktý birden Hiç görmemiþ, hiç hissetmemiþtim onu þimdiye kadar RUHUNDU! Çok güzel, çok güçlüydü Korkuyordum. Öylece kalakaldým, donmuþ gibiydim Aðýr aðýr yaklaþýyordun bana Yaklaþtýkça eriyor, yavaþ yavaþ tükeniyordum Gözlerim akýyor, yanýk tenimden çýðlýklarýma karýþýyordu Yalvarýyordum sana, çok acý çekiyordum artýk! Ama sen gülüyordun Kahkahalarýn daha çok acý veriyordu bana Evet, kendi rüyamda bile yeniliyordum sana ‘Öldür beni, öldür. Ne bekliyorsun! ’ Ama sesim sadece bi hýrýltýydý artýk Sen gülüyordun, ben ölüyordum Sonra her þey kararmaya, sen kaybolmaya baþladýn Rüya bitmiþti, hafif bi ürperti ve kendime geliyordum. Açtým gözlerimi, sen vardýn karþýmda Ellerimi tutmuþ bana bakýyordun Hala titriyor ve çok korkuyordum. Her þey olmuþtu, rüya gerçekti Karanlýk yanýmýn gerçeðiydi Herkesin iki yüzü olduðuna inanýrdým hep Siyah ve Beyaz. Ýki ayrý maske, iki ayrý yaþam… Diðer gerçeðim karþýmdaydý Tatlý bakýþlarýn, sýcacýk ellerin vardý Güçleri aynýydý ama KAN yoktu Konuþtun, biþeyler söyledin Sonra sarýlýp öptün beni hafifçe RUHUNDU…! Çok güzel, çok güçlüydü Bense güçsüz ve çaresizdim. Sen bana bakýyor, gülüyordun Ben aþýk oluyordum Sen bana baktýkça ben; Aþkýndan ÖLÜYORDUM…!
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © serdar yücel özkan, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |