Anahtarýný usulca cebinden çýkarýp bahçe kapýsýndan içeriye girdi, iþte o an gözleri dolmuþtu, kendi kendisini teselliye çalýþýrcasýna elini sallýyordu saða sola, boþverr der gibi…
Aðýr adýmlarla bahçeden geçip birkaç basamak merdivenleri çýktý , bir baþka anahtarla evinin kapýsýný açtý , o kadar aðýr adýmlarla ilerliyordu ki sanki zamaný durdurmak ister gibiydi.Derinden bir nefes aldý elindeki fileyi mutfaða masanýn üzerine býraktý boþ gözlerle etrafýna bakýndý yavaþ yavaþ mutfaðýn penceresine doðru yürüdü iþte o zaman gözlerinden iri iri damlalar dökülmeye baþlamýþtý bile…
-ben ne yaptým , nerede hata yaptým ? diye kendi kendini sorgulamaya baþlamýþtý, biliyordu artýk çok geçti .
Yaþanmýþ onca yýldan geriye elinde ne kalmýþtý ? kocaman koskocaman bir hiç…
Ne olmuþtu ? neler olmuþtu da bir anda yalnýz yapayalnýz kalmýþtý .
O hiçbir zaman unutamadýðý o gün geldi þimdi gözlerinin önüne yaþadýðý sürece unutamayacaðý o gün…
Ansýzýn elinde bir valizle girmiþti içeriye suskundu, yüzüme bile bakmýyordu, acaba neden yüzüme bile bakmýyor ? demiþtim kendi kendime, tabi cevaplarý da sýralamýþtým yine kendim , ya cesareti yoktu veya , veya yüzüme bakmayý bile istemiyordu…
Öyle yada böyle gidiyordu iþte . beni yalnýzlýklara koyup da gidiyordu, tek bir kelime söylemeden gidiyordu , hazýrladýðý valizin kapaðýný kapadý, son bir kez doðrulup önce odanýn içinde gözlerini gezdirdi sonra yüzüme baktý baktý ve yürüdü gitti ..

Yaðmur sessizce yaðýyordu.
Garip bir burukluk yüreðimde,
Kelimeler düðümlendi boðazýmda
Yaþlar akmaya baþladý gözlerimden.
Uzanýp ellerim tutamadý ellerinden.
Sevgili ne olur gitme kal diyemedim.
Düðümlenmeseydi boðazýmda kelimeler,
Uzanýp tutuverseydi ellerim, ellerinden,
Anlamsýzdý, çok geçti artýk yola çýkmýþtýn,
Bakakaldým ardýndan sen giderken…

Þimdi sonbaharý yaþayan tarumar olmuþ gönül bahçemden evimin sararýp solan bahçesine bakýyorum gözlerimden süzülüp inen yaþlarla yaðmurla yarýþýyorum…

1dost@sacide


Her aný unutulmazdý

gözlerimi kapattým maziye
bir ýlýk süt içtim yatarken
uyandýðýmda sen yoktun
yastýktaki saç tellerin
yorgandaki kokun
gitmiþti artýk yoktu benim için

aldýrma yaðan yaðmura
esen ýlýk rüzgarlara
dilek tutup;
kayan yýldýzlara bakarken,
aðlama yokluðumda

bir kelebeðin hayatý kadar kýsa
bir okadar da dolu dolu
yaþadýk aþkýmýzý
her aný için deðerdi birtanem
her aný unutulmazdý...

Ümit Tansu ÞÝMÞEK