Aþkýný hüznünü sevincini dökerdi dizelerine
Paylaþýrdý kaðýtla duygularýný
kimi zaman beyaz sayfa,kimi zaman aðaçlar,
kimi zaman taþlar baðrýnda saklardý mýsralarýný
Gönlünü aktarýr yüreðini dökerdi, gizleyemezdi.
Kolay deyildi içini kavuran sebepleri
yüreðinde taþýmak
Öyle þeyler vardýki içinde paylaþmalýydý
Kim bilir belki bir mahmur bakýþlýya,belki doðaya
belkide yaradana aþýktý.
Bir gün bir tenhada rastladým þaire
sormak istedim
damla damla kaðýda dökülen
gözyaþlarýnýn sebebini
bilmek istedim.
baþýný yavaþça kaldýrýp ýslak gözleriyle
yüzüme baktý ve BAK dedi
susuyordum soramadým
bakýþlarým konuþtu haykýrdý adeta
Neidi yüreðindekiler,içini kavuran ateþ,
seni yazmaya mecbur kýlan sebepler?
susuyordu yüreðini hissediyordum þairin
yine baþýný kaldýrýp hüzünlü bakýþlarýyla
gözlerime bak dedi.
Dehþete düþtüm inanamadým
sadece gözler konuþuyordu
onu anlayabiliyordum çünki
Karþýsýndaki de bir þairdi.
ÞULE YÜKSEL