Umutsuzluða düþmeyin. -Charlie Chaplin |
|
||||||||||
|
YATAÐIMIZ BÝZÝM CENNETÝMÝZDÝ… Tüm gün sensiz geçen saatlerimin dýþýnda ikimizin buluþtuðu tek yer yataðýmýzdý. Ruhum ancak senin bulunduðun yerde huzur bulurdu. Sensiz geçen bir an bile bana dar gelen, bir hücre, bir kabustu. Sensizlikse buzdan kaleler gibi beni içine hapsederdi. Hele sana sarýlarak uyumak, suya kanmak gibi olurdu. Kimi geceler, uykunda bana arkaný dönerdin ya? Ýþte o zaman, içimde büyük boþluk oluþurdu, her yaným sensizlik kokardý. Ellerim karanlýkta yokluðunu arar gibi, dokunurdu tenine. Parmak uçlarým önce omuzlarýnda, sonra ensende ufak dokunuþlar yaparken sen, huylanýr, o an gözlerini açardýn. Önce gülümser sonra dudaklarýmýz buluþurdu. Tutkulu öpüþlerimiz sonrasýnda alev alev yanan tenlerimiz bir olurdu. Her salise soluk soluða yaþanan bir aþktý bizimkisi. Yataðýmýz bizim cennetimizdi. Ruhum ancak sana sýkýca sarýldýðý an huzur bulurdu. Uykuda seviþmelerimizi anýmsadým bütün gece. Dudaklarýma usulca dokunarak beni öpüþün ve içime dolan kokunu duyumsadým yeniden. Beni delirten hazlarý yaþattýðýn o geceleri anýmsayýnca, iliklerime kadar titredim inan... Anýmsadýðým bir þey daha vardý. Hani bana ilk seferinde sormuþtun ya; “ Bu geceyi beni severek geçirmek ister misin?” diye… Ýþte o an var ya; tüm hücrelerime kadar aþkýn rüzgarý iþlemiþti, sanki. Farklý heyecan dalgalarý yayýlmýþtý hücrelerime…Tutkunun doruk noktasýna dolu dizgin uçardýk… Ýpekten çarþaflarda tenlerimizin mükemmel uyum içinde birleþmesiyle; sanki birlikte büyüyerek çoðalýyorduk…Yavaþ yavaþ içine akarken ben, gözlerimiz buluþurdu, tutkuyla… Kollarým ve bacaklarýmla sana sarýlýyordum ve hýzlanan soluklarýmýzla, hazzýn sesleri eþlik ediyordu. Hazlarýmýz ayýrt edilemez biçime dönüþüyordu. Terlerimiz; tenlerimizde kuruyan tuz olduðunda, baþým göðsünde uyuya kalýyordum. Saçlarýn, o dalgalý kýzýl saçlarýn var ya, iþte bahar kokularýyla yüzümü ipekten bir çarþaf gibi örterken, sayýlmaz öpücükleri sen alnýma býrakýyordun. Ve þefkatle fýsýldýyordun. -“ Bana söz ver! Asla ayrýlmayacaðýmýza dair bana söz ver sevgilim!” diye… Ardýndan bir kez daha parmak uçlarýn sýrtýmda gezinirken dayanýlmaz ürpertilerle kasýklarýmda heyecanlý uyanýþlar baþlardý. Ve sabaha birkaç saat kala, bir kez daha birlikte olup, bedenlerimiz ahenkli devinimlerle sarsýlýrdý. Ýþte o anlarýmýzda sen tutkunla benim ruhumu fetheden bir kadýn, ben ise yaþamýnýn tek jokeriydim Yüreðinin tek hakimiyet kuran prensin, olurdum. Nemli bir kadýn olduðun anda, o tutkularýn doruk noktalarýnda, sesim çatallaþarak, -“ Seni asla bensiz býrakmayacaðým…” sözleri dudaklarýmdan boþluða yayýlýrdý. Seni çok seviyordum. Sen benim ruhumun eksik bir parçasýydýn. Ve hazlarýmýz birleþtiðinde her ikimiz aþkýn yorgunluðu ile uyuya kalýyorduk, cennete dönüþen yataðýmýzda… Çünkü yataðýmýz cennetimizdi… Sabah olmasýn gün doðmasýn isterdim. Senin kollarýnda "sonsuzluk" yaþamak isterken "bensizliðim" sensizliðim olurdu. Çünkü sensiz geçen saatlerim ve günlerim deðil, yýllarým olurdu. Zamaný sabýrsýzlýkla tüketirken, gün içindeki yokluðun sol yanýmda sýzýlar biriktirip durdu…Özlerdim seni... Ben seni böylesi severken senin ruhunda ki "benin" gün geçtikçe eriyen bir buz olduðunu nasýl da anlamamýþým? Nasýl da fark etmemiþim?… Benliðini sýkýþtýrdýðýn engellerin ardýnda buzdan, sonu olmayan bir yalnýzlýkta olan senin, her geçen gün biraz daha yaþamdan kopup, uzaklaþtýðýný anlayamamýþtým… Oysa sensiz kalmak, yüreðimin tek fobisiydi. Yokluðunu hissetmek içimden bir et parçasýný kopartmak gibiydi. Seninleyken bile, uykumuzda birlikteyken bile bu sebepsiz korkuyu hissetmek nedir bilir misin, sevgilim? Duygularýmýn sürgünde olduðu anlarda içime yerleþen hüzün, korlara dönüþürken uyku pusuda avýný bekleyen avcýya dönüþürdü. Bu nedenle sana daha çok sarýlmak ister ve sýcaklýðýný tenime katýp seni benliðimde hissetmek isterdim… Yataðýmýz cennetimiz olurdu. Ruhum ancak sana dokunduðum anda huzur bulurdu. Ve dokunduðum o gün sana ilk kez kýmýltýsýz arkaný dönüp uyumuþtun. Bacaklarýmýzý bir önceki buluþmamýzda olduðu gibi arasýna alýp sarmak istediðimde, ilk kez aralamadýn. Parmak uçlarým omuzlarýnda küçük dokunuþlarla gezinip, tam ensene geldiðinde ilk kez huylanmadýn. O an beni istemediðini düþünmüþ ve kýrgýn umutlarýmý yüreðimin en gizli bahçesine sýðdýrýp, geri çekildim. Reddedilmek, unutulmak gibiydi… Sen yataðýn en dip köþesine büzülmüþ öylece yatýyorken ve benim varlýðým seni bu derece ilgilendirmezken, ruhumun anaforlarý sol yanýmý burkuyordu. Ellerim ensemin altýna yastýk yapýp, son bir aydýr bu uzaklýða anlam veremiyordum. Terk edilmek gibiydi... Bu mesafe, bu yalnýzlýk, bu sensizlik, çok acý vermekteydi ruhuma… Kendimi sorguluyordum sürekli;tek sýðýnaðým ve tek cennetimiz olan yataðýmýz, böylesi bir kabusa neden dönüþmüþtü?.. Gün doðumuna kadar bekleyip, sabýr tükettim buza dönüþen yataðýmýzda. Aþkýn bir hastalýk olduðunu ve bu hastalýðýn gittikçe büyüyen bir ura dönüþtüðünü düþünür oldum. Gözlerimiz güne kavuþtuðu an, son kez gözlerinde sorgulayacaktým. Son kez dudaklarýný dudaklarýma soracaktým. Bu sebepsiz uzaklýðýn ruhumda oluþturduðu sensizliðin acýsýný son kez teninde noktalayacaktým… Ama bunu baþaramadým. Nerden bilebilirdim, bu gecenin son gecemiz olduðunu? Nerden bilebilirdim veda etmeden gideceðini? Nasýl da anlayamamýþtým gözlerini, son kez uykuya kapayýp da, ebedi uykuya bensiz geçeceðini? Bilemezdim yataðýmýzýn cennet deðil de, cehenneme dönüþeceðini… Bilemezdim sevgilim… Çünkü, Yataðýmýz hep CENNETÝMÝZ olmuþtu. Emine Piþiren/Akçay/2008
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Emine Piþiren, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |