20.03
Merhaba...
Sana yazmaya epey ara verdim. Neredeyse on gün olmuþ. Artýk bir þekilde sana ulaþýyor bu mektuplar. Yani merak edip okumak istersen okuyabiliyorsun. Bunu bilmek beni çok rahatlattý.
Sana yazmadýðým bu günler çok yoðun geçti. Ödevlere falan hazýrlandýk. Çok yorucu oluyor bu sene. Sýkýlýyorum. Çok daha yorucu günler beni bekliyor.
Sen nasýlsýn? En son iyi olduðunu söylemiþtin. Ben de buna inanmak istiyorum zaten. Beni merak etme diyorsun. Etmemek elde deðil. Elini uzatsan tutamýyorsun, Gitmek istesen ulaþamýyorsun. Gel de merak etme þimdi...
Ýçim daraldý bugün. Hýçkýra hýçkýra aðladým da rahatladým. Aðlamasam daha gergin oluyorum zaten. Sadece kendimi deðil çevremdekileri de üzüyorum ondan sonra.
Ama her þeye raðmen nefes alýyor olmak güzel. Þu an yaþýyor olmam, þükretmem için en büyük neden aslýnda.
Bugünlük bu kadar yeter sevdiðim. Yorucu bir gündü. Senin de günleri yoðun geçiyor biliyorum. Her þey gönlünce olsun...
Ýyi geceler...