Yolumun tam ortasında bir adam,
Adamın ellerinde bıraktığım hayatım,
Önünde ona ait bir yaşam.
Ne adamdan vazgeçerim,
Ne o geçsin yaşamından.
Rüzgarlarla duysun beni razıyım,
İstemesede onunum bilsin.
Darma duman kalbimden,
Atılmadı atılamaz.
Çok istenen olur derler,
Eğer gerçekse nerede, yalan.
Lambaların etrafında başıboş pervaneyim,
İmrendiğim tek şey o adam.
Kaçırdığım onca mevsim,
Bahar mı, kış mı, yaz mı,
İçimde sönmez ateş,
Lav mı, kor mu, aşk mı.
En gerçeğinden sevgi,
Kuşkusuz sana adam.
Yolumun tek sahibi bir adam,
Adamın ellerinde başka bir hayat,
Arkasında bize ait bir yaşam.
Ne adamdan vazgeçerim,
Ne o geçsin hayatından.
Payıma düşen bir yalnızlık
Ve keşkeler hediye
Bin, binbeşyüz yıl olsa ömrüm
Seni daha çok sevebilsem diye.
Adam...
Adam; bir yerlerdesin biliyorum. Yaşıyorsun hep dediğin gibi, her durumda mutlu olmayı deneyerek. Sende biliyorsun iyi olmak değil, mutlu olmak önemli. İyilikde, mutlulukda sensin benim için. Ah! Başka bir dil olsa sana sevgimi anlatacak, değerini haykıracak. Ne olursa olsun senden caymıyorsam eğer, tek sebep kendime bile anlatamadığım sevgidir, aşktır. Ki bu muhteşem ikili, seninle anlam bulur. Seni çok seviyorum...Hep sevdim...Seveceğim...