Sende çocuktun hatırla!
Sevda yüklenmiş bulutlar kadar gerçek,
Sevgi kadar doğal,
Yarınlar kadar sır dolu,
Sabırsızlıkla Temmuz´u bekleyen.
Sisli günler geriden geldi ansızın,
Güneş nereye gitti anlamadın,
Fırsatın olamadı,
Gençliğinin hesabını soramadın.
Sormada zaten Toprak Kız!
Bereketli, verimli, hep veren oldun karşılıksız.
Sular köklerine dek çekildi,
Sen yeni umutlar yaydın.
Ufukların sonsuzlaştı,
Bağrında sualsizce ne filizler yaşattın.
Şimdi pencerenin ta dibinden
Gençliğin çağırıyor seni
O sese kulakların hep keskin dursun.
Aynanın yaptığı kötü bir şaka,
Sakın aldanma.
Bugün tecrübesizliğini kuma,
Olgunluğunu taşlara kazıdın.
Birgün gelir bende susarım elbet,
Damlamaz kalemime
Kalbimden sızan sözler.
Hayat tek gerçek,
Zor olan yaşamayı bilmek ve sevmek.
Yıldızlara uyumak,
Benim ablama solmak yasak.
Ne Uyumak Ne Solmak
Sevginin güzelliğinden başka tek güzellik kardeşliktir. Çok sevdiğim güzel anne ablama.... 30. Temmuz. 2004 / 24. Temmuz. 2007