"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Anneyi Özleyiş (Kara Kartal'dan)

yazı resim

Anneyi Özleyiş

Biliyor musun anneciğim?
Her gece uyurken,
Rüyalarıma giriyorsun,
Eğilip beni öpüyorsun.

Ne tuhaf değil mi?
Seni hiç görmedim,
Doyasıya seyretmedim,
Boynuna sarılıp öpmedim.

Fakat simanı tanıyorum,
Sarı saçlarını, gözlerini,
Her şeyini görüyorum,
Sıcak nefesini hissediyorum.

Sen Cennete gitmişsin,
Orası çok güzelmiş,
Her taraf yeşillikmiş,
İnsanlar sanki uçuyormuş.

Buradaki ablalar söyledi,
Orda üzüntü yokmuş,
Dert, sıkıntı yokmuş,
İnsanlar çok mutluymuş.

Seni özledim anneciğim,
Ben de oraya geleceğim,
Oraya iyiler gidermiş,
Ben de iyi olacağım.

Kara Kartal; ADANA

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön