Arkadaşım,canım
Anlarsın sen beni
Çok sıkıldım buralarda
Eş yok,dost yok!
Güya da akraba...
Var aslında
Hani neredeler ya?
Gidip gelebildiğim..
Zorla,zorlanarak
Bir hastane kapısı
Bir de okul kapısı
Bir kaç merhaba!
Nasılsın,iyi misin?
İşte hepsi bu
Biliyorsun...
Zorlu tedavideyim
Çok zorlanmaktayım
Yine güçsüzüm bak
Of,ne ki ne?
Gösterir o yüce Hak
Ben gücüme göre?
Ben maneviyatıma göre
Kah dalgasız denizler gibiyim
Sakin ve keyifli
Kah gece karanlığında
Dalgalı denizlerle boğuşmaktayım
Hep diyorum ya...
Anım,anıma uymuyor
Çünkü,oluşumun içindeyim
Ne olmuş bana böyle?
Ben neden hastayım?
Biliyorum,biliyorum
Ben tasa yolcusuyum
Git,git yoruldum,yorgunum
Of,kimseye de kaşın üzerinde..
Gözün var demedim
Haram lokma yemedim
Gülüşlerimin nedenini bilirsin
Sakın üzülme sen!
Üzülme ki,benim içim şenlensin.
02.06.2008.İzmir.
Müfide Decdeli.
