"Yazmak, varoluşsal bir hapşırmadır; bazen kimse 'çok yaşa' demez, ama sonunda rahatlarsın." - Franz Kafka"
"Yazmak, varoluşsal bir hapşırmadır; bazen kimse 'çok yaşa' demez, ama sonunda rahatlarsın." - Franz Kafka"
O benim dünyamdı, bense onun gezegenlerinden biri, dönüp gelirdi sonunda. Ben, onun çekirdeğiyim, O benim barışım, bereketim, taşım, toprağım, herşeyim.
Hangi mevsimdi üşürdüm en çok,
Çilekleri gördüğümde dudaklarında
Donardım.
Bademin gölgesinde salıncak bir meltem,
Çekip alıyor nedense beni toprak,
Ölüyorum.
Önce mavi bir çağla gözlerinde,
Sonra sonra dönüyor yeşile,
Tıpkı bir filiz gibi yeniden
Yeşeriyorum.
İlk sancı, ilk kıpırtı, ilk tekme,
Senin sıcaklığının ateşi bu,
Aş'eriyorum !
Ayfer Tunç
