Kimse bilmez biliyorum;halimden
Bilinmeze giden yol bana düştü
Cümle alem anlar iken dilimden
Bir dil bilmez garip yar bana düştü
Kağıt kalem gerek değil yazana
Güneş gitse gölge vurmaz hazana
Yürüyerek yollar bitmez gezene
Yoldaşı olmayan yol bana düştü
Gönlüm yanık kalbim kırık dilim lal
Kalmadı tutunacak yegane bir dal
Dermansız bir dert bu yamandır bu hal
Acıyı şerbet bilen hâl bana düştü
Herkes canı Cananıyla gezerken
Muhabbetler kurup bade süzerken
Al yanağı bal dudağı bezerken
Haldan anlamayan yar bana düştü
Bu ne talih bu ne acı nasıl bir kader
Dört bir yanım sarmış elem ve keder
Yoruldu yüreğim yoruldum yeter
Dermanı olmayan dert bana düştü
