"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

yazı resim

BENİM BABAM YOK ARTIK

Biliyor musunuz
Benim babam yok artık.
Onu çok özlüyorum
Öldü benim babam, yok artık.

Öldüğünü ilk duyduğumda,
Kolumun birinin koptuğunu,
Tek kollu kaldığımı sandım,
Benim babam yok artık.

Az konuşurdu benim babam.
Lafı öyle gevelemeden,
Tak diye söylerdi hiç çekinmeden.
Aslında ben babamı çok severdim

Biliyordum onunda beni sevdiğini,
Bir gün düşürdü elinden cüzdanını,
Alırken gördüm cüzdanında fotoğrafımı,
Biliyordum babamın beni sevdiğini.

Biliyor musunuz benim babam yok artık.
Şimdi ben kime derdimi anlatacağım,
Göz yaşlarımı kimin omzuna akıtacağım,
Kime sorup, kimden akıl alacağım.
]

KİTAP İZLERİ

İnsan Olmak

Engin Geçtan

Türkiye'nin Ruhuna Tutulan Ayna: Engin Geçtan’ın Eskimeyen Klasiği Üzerine Her ülkenin edebiyatında, nesiller boyu elden ele dolaşan, altı çizilen cümleleriyle adeta kolektif bir yol arkadaşına
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön