…Alperen dost Osman Üçer’e muhabbetle…
Hamiyet denilince arşa değer gölgesi
Niğde’de yaşasa da her yurt onun bölgesi
Hakikat burçlarında yankılanıyor sesi
Türk-İslam mefkûresi uğruna serden geçer
Doğar Niğde ufkundan alperen Osman Üçer
Desiselere gelmez dünden görür yarını
İmanlı nesil için harcar bütün varını
Niğde türkülerinde dağıtır efkârını
Sevgi, hoşgörü eker; dostluk kardeşlik biçer
Niğde hafızasından silinmez Osman Üçer
Mücadele gerekse zalime duvar olur
Zümrüdü Anka gibi küllerinden var olur
Mankurda çetin ceviz, sadıklara yâr olur
Muhabbet oluğundan aşk kevserini içer
Dede Korkut misali öncüdür Osman Üçer
Dikenleri ayıklar, bahçelerde gül derer
Hakikatin pençesi yalanı yere serer
Durulur kasırgalar, tufan sükûna erer
Çileye talip olur, ülkü yolunu seçer
İpeklere sarılı çeliktir Osman Üçer
Yalanın saltanatı bir gün elbette biter
Baykuşların dalında nazenin bülbül öter
Geçer Bor’un pazarı merkep Niğde’ye gider
Dağılır karanlıklar ufuktan güneş açar
Huzura kanatlanır sessizce Osman Üçer
Hakk’ın nurlu yolunda harcarken nefesini
İletir dört bir yana hakikatin sesini
Alnında kırışıklar öper seccadesini
Bütün faniler gibi gün gelir o da göçer
Hoş bir seda bırakır Niğde’de Osman Üçer
M. Nihat MALKOÇ
07 Eylül 2007 / TRABZON
