Türkiye’nin her yanından protesto sesleri yükseliyor.
Aralıksız protestolar,on binleri ,yüz binleri bulan
protestolar yapılıyor.
Şehitlere saygı,teröre lanet mitingleri…
Bu protestolar her ne şart altında olursak olalım
teröre boyun eğilmeyeceğinin
en büyük göstergesi..
Bazen var olduğundan kuşkuya düştüğümüz milli
heyecanın hiç eksilmeden vicdanlarda
devam ettiğinin de göstergesi.
Şehitlerimizin acısı bizi ne kadar yakıyorsa da bu
yükselen ortak sesin varlığı bizi gelecek
adına ümitvar kılıyor.
Mitingler sadece büyük kentlerle sınırlı kalmıyor.
Kasabalara ,belde ve köylere kadar her yerde
yankılanıyor protesto sesleri.
İşçisi işini bırakarak…
Öğrencisi iki saat dersine ara vererek…
Ev kadını ağlamaklı gözleriyle dışarı fırlayarak…
Esnafı yapacağı ticarete boş vererek…
Gençler ele ele tutuşarak…
Başı örtülü,başı örtüsüz yürek yüreğe olarak….
Meydanlarda yerini alıyor ve teröre meydan okuyor.
Bu vatanın sahipleri olduğunu haykırıyor dünyaya.
Terörle canı pahasına mücadele eden güvenlik
güçlerine
YALNIZ DEĞİLSİNİZ mesajını ulaştırıyor yurdun dört bir
yanından.
Erzurum’dan…
Konya’dan..
Mardin’den…
İzmir’den..
Osmaniye’den…
Beyşehir’den…
Şehitlerine rahmet okuyor,hain teröre lanetler
yağdırıyor.
Bunu da büyük bir olgunlukla yapıyor,kırıp dökmeden.
Kardeşlik bağlarına zarar vermeden eşsiz bir sağduyu
örneği sergiliyor.
Bir millet yeniden uyanıyor!
Bu uyanışın önünde hangi şer odakları durabilir ki…
