Seninle ben İstanbul gibiydik;
Dile geliyorduk birçok zaman.
Bazen Tophane'de gece oluyorduk,
Bazen Kanlıca'da sabah,
Bazende Taksim'de öğlen.
Hiç durmadan konuşuyorduk;
Bir gün yalnızlıktan söz açılıyordu,
Bir gün aydınlıktan,
Bir gün yorgunluktan.
Ne kadar da çok konuşuyorduk öyle
Bıkmadan, usanmadan..
Biz seninle en çok Kadıköy'de insan olup
Nefes alabilmeyi seviyorduk.
Hatırlıyor musun insanların yüzlerimize bakmalarından utanışımızı;
Sanki herkesler biliyor zannediyorduk,
Önceki gece Laleli olup
Tüm insanlığın altına yatışımızı!
KİTAP İZLERİ
Yaşadığım İstanbul
Selim İleri
İstanbul'un Kırık Kalbi: Selim İleri'nin Hafıza Kazısı Bazı yazarlar vardır ki bir şehirle öylesine özdeşleşirler, sanki o şehrin sokakları onların damarlarında akar. Selim İleri de,
İncelemeyi Oku
