BOŞLUK
Sokaklardı belki de bana yalnızlığı hatırlatan
Senin geçtiğin yollardı durmaksızın ağlayan
Savunmasız güçler üstüne kurulmuş bu dünyada
Sebebi yoktu belki de doğan bebekti hıçkıran
Yaşıyorsam bu dünyada vardır bir sebebi dayan
Gözlerin daima kapalı yoktur emsali uyan
Varoş gönlüm haykırıyor birçok yanlışı
Sevdiğini sanıp da aldanma hiçbir zaman
Sonsuzluğunda sonu olduğu vardır bir an
Nedensiz öfkenin kutsallığını saattir sayan
Ve de başlangıç ile bitişin ortasındasındır belki de
Kandırma kendini yoktur ayrıcalıklı anlayan…
