"Ben bugüne kadar doğru dürüst hiçbir şey başaramadım. Ama en azından, herkesin saçmalıklarını not ettim." - Mark Twain"

Bu Hikayede Bir Terslik Var

Hayatta her hikaye pembe değil...

yazı resim

Bu hikayenin prensi kaçtı, prensesi yaşlanıp evde kaldı. Cüceleri dev oldu, devleri buğday tanelerinin içinde kayboldu. Çiçek bahçeleri kurudu yerine kaktüs ormanları sardı etrafı. Balkabağı çürüdü, perilerin kanatları kırıldı. Lambanın kapağı sıkıştı cin çıkamadı içinden. Görkemli sarayı haramiler bastı, korsanlar haramileri vurdu, haramiler ağladı. Küplerden yırtılmış mektuplar çıktı define yerine. Kurt kırmızı başlıklı kızı yedi, orman bekçisi işten atıldı. Küçük fare kükredi, aslandan aldı ormanın krallığını.
Tarzanın sesi kısıldı, temel ıspanak bulamadı. Kimse sevmedi, kimse gülmedi. Mutlu bitmedi bu masal. Şapkacı amcanın şapkalarını maymunlar kaçırdı,
maymunları hayvanat behçesine kapattılar. Cadi önce Hansel le Grateli yedi, sonra da tatlı niyetine pencereden bir parça. Pembe panjurları hiç olmadı evlerin.Kurbağa prense dönüşmedi. Gökten üç taş düştü, bilmem kimin kafasına denk geldi....

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön