"Bana bir kitap verin, bir de kahve; gerisi zaten kendiliğinden saçmalayacak." – Dorothy Parker (kurgusal)"

yazı resim

İşte yine oldu olan,
Ve beklenen, hep orada duran
Bir çocuk daha öldü içimde,
Bir sığınak bulamadan.

Kimsesiz yılları zamana devşirdi durdu,
İçimde bağırdı haykırdı coştu,
Ve bir çocuk daha kayboldu içimde,
Boğuldu…

Ve bir çocuk sustu içimde,
Simsiyah gözleriyle.
Haykırırcasına baktı gözlerime,
Ve yine beni suçluyordu yaşlı gözleri,
Damlarken sızlattığı kalbim
Titreye titreye duracak sandım,
Ve işte küstü bana
Bir çocuk daha…

Çocukluğumca biriktirdiğim çocuklarım
Teker teker.

Hesabını veremem,
Umutlarını çaldım, amaçlarını yarım bıraktım,
Küçücüktü elleri, tutmadım, tutamadım…

Bir çocuk öldü içimde
Hepsi aynı biçimde…

KİTAP İZLERİ

Masumiyet Müzesi

Orhan Pamuk

Hatıraların Varlığa Dönüştüğü Yer: Masumiyet Müzesi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Orhan Pamuk'un 2006'da Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasının ardından yayımladığı ilk büyük romanı olan Masumiyet
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön