çok acı bu... bu kendini çok önemli sayışın
kunduralarımı bağladım mı yürürüm oysa
ve öperim bakışımla ağaç çiçeklerini
yürürken zımba gibiyim... güleçim çok
mektubumu suya veriyorum
başkaca çaresi yok bu düşkünlüğün
böyle bir kış belasında uyanacaksın işe
ama elimden ne gelir... dayancım bu kadarcık
