"Yazmak, aslında ölümü oyalamaktır. Ama ne yazık ki, ölümün okuma alışkanlığı pek gelişmiş değil." Terry Pratchett"

Demlikte Açılan Gül.

yazı resim

Sararken ufukları ipek endamlı bir tül.
Nazlı bir peri iner ansızın bulutlardan.
Leylanın alnında haz bardağa düşen kakül.
Buselik bestelerin sesi gelir utlardan.
Türül türül haz tüter demlikte açılan gül.

Duygular berraklaşır gamzesinin ucunda.
Billur hayaller gelir yadına içenlerin.
Dudağa dokunuşu ünsiyet sonucunda.
Sevgilisi o olur kahveden geçenlerin.
Itırlı niyaz kokar demlikte açılan gül.

Zarafet özümsenir iklminde dem be dem.
Zamanın katresine nakış olur buğusu.
Mecnunun yarasına kekreliğidir merhem.
Onu taşıyan bardak onla zaman kuğusu.
Gönül yurduna akar demlikte açılan gül.

Turnalar düş görürken naz yurduna sefer var.
Semaverin rüyası demliğe ışık olur.
Çaydanlığın isinde ahu göze sürme ar.
Hasret şarkılarının suda harı kaybolur.
Ankara,15.07.2012 İ.K

KİTAP İZLERİ

Öyle miymiş?

Şule Gürbüz

Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön