Ezberinde yedi renk dünya, sesinde yalnız gerçek bir rüya! Sevgiyle dolan, eskiyi unutan, dertsiz, geleceğe bulanan! Bu akşam, rengin, hüznün, keyfe keder anıların ölüm günü olsun! Yeni renk, yeni hayat, yeni kainat belirsin! Yeniden soluklansın! Yerden arşa kadar uzansın! Uzansın, hayallere uğrasın! Mavi çiçekler yeniden açtı.. Mor kelebekler masaları dolaştı.. Sevgi hep vardı, geç kalmıştı. Anılar vardı, suların üzerinde yeni başladı. Yıldızların sahte yüzü yoktu, sahte olan uzaklaştı. Neşe, keyif bulundu kalbin köşelerinde, her şey evrimleşti.. Daha da çok yazılır ama.. Bir düşünce vardı.. Yaşandı güzellikler. Büyük ve yoğun bir yaşam güzelliği vardı, yaşandı, yaşanacaktı! Hep!
YZKİTAP İZLERİ
Kayıp Tanrılar Ülkesi
Ahmet Ümit
Zeus Berlin Sokaklarında: Ahmet Ümit'ten Mitoloji, Cinayet ve Hafıza Üzerine Bir Roman Ya eski tanrılar ölmemiş, sadece unutulmuşsa? Ve içlerinden biri, bu umursamazlığa öfkelenip modern
İncelemeyi Oku











