Açmış mendilini
yol kenarı köşe başı
baş belası şiir ustası
kalemden kelam dilenir
çürütmüş yüreğini
vursalar taşı biletir
geceler düşman
gün vefadan habersiz
aşk olduğuna olacağına
sonrasına pişman
gün gelir de şiir
yazıldığına ağlarsa
hiç abartısız bilin
okuyanının dili
tutsak demektir
yüreğimin
yavru güvercinlerinin
ne olursunuz artık
sesini kesmeyin