Nihayet
Açmıştı yüreğimde
Bir sevda
Son demlerimde
Halimde
Bir kıvılcım yeşertti
Kurumaya
Yüz tutan filizleri
Anlamlaştırarak
Yazdığı
Her mısrasıyla
Suyunu veriyordu
Filizlerin
Gün için vaat ediyordu
Kendine
Katmıştı adeta
Beklemek bir aşktı
O güzel elleriyle
Mısralarda mananın
Hazzını da yaşattı
Sanki
Bir şefkat elçisiydi
Asude bir gönlün
Temsilcisiydi
Halin bizzat aynası
Melalin âlem için
Sayfası
Netliğindeydi
Bir duruşun
Yılmaz müdavimi
Pak sinelerin neferiydi
Yalnızlığın kalesi
Gecelerin şiir perisiydi
Vardı yüreğinde
Hazzı sevda ama
Nihayeti
Onu korkutuyor
Geleceğin
Sorgulanması
Her an melalini
Yıldırıyordu
Ölüm haktı
Berzah muhakkak
Mizan ise
Haşyeti soluyandı
O ak sinesiyle
Geçici heveslerden
Uzaklaşarak
Edeb içinde saklanırdı
O vakit sen
Gönlümü fethedecek
Bir umut
Vermemeliydin
Beni kendine
Çekmemeliydin
Yüreğimde yer
Etmemeliydin
Oraya girmemeliydin
Nihayetinde
Sende
Bir insandın
Farkını elan
Gizlemeliydin
Benim
Dikkatimi
Çekmemeliydin
Seni görmeden
Asla sevilmemeliydin
En az
Sende sorumlusun
Benim
Olduğum kadar
Hiçbir itirafta
Bulunmasan da
Sürekli benden
Kaçsan da
Benden
Her an soğusan da
Bir kelam da
Bulunmasan da
Hakikat bu
Güneş
Aydınlatmasa da
Aşk yalanlansa da
