Gidiyorsun
Şimdi üstüme çarpıp kapıları son bulacaksın
Ayrılığa yol bulacaksın hiç yoktan
Birgün anlarsın dediğin sırları açmadan
Kaybolacaksın
Bekleme, kal demem
Tut ki seve seve bu ömrü tüketmedim seni ben
Tut ki o gece, mehtap ve deniz
O yakamozu bizim icin cizmedi
Tut ki hiç evet demedin sen
Herşey bir elvedayla bitecek kadar basit öylemi
Çıkarken sokağa öyle çarp ki kapıyı
Bir daha açılmamak için kapansın
Boşuna bakma öyle gözümüm içine
Bir delikanlı ağlarken yaş dökmez
Sarsılıp sendelemez, bağrının sol tarafı ezilirken
Gidiyorsun ha
Şimdi sana ilk şiiri yazdığım kuşkanadı kalemi
Ve bir tutam saçını saklamıştım
Yakmalıyım
Ayrılık dediğin öyle kokmalı
Ve sonra yargılayıp asmalıyım
Bıraktığın soru işaretlerine
Bütün düşlerimizi
Ardından ağlanacak rüya kalmamalı
(Aralık 1999)