Gittim o bahçelerde seni aradım,
Sarı yapraklardan başkasını bulamadım…
Aylardan eylüldü günleri bilmiyorum,
Sensiz bu bahçeleri hiç sevmiyorum.
Güneş parlak değil artık eskisi gibi,
Yapraklar havalandı yok diyeceklerdi belki…
Bulutlar kararmış artık parlak değil,
Senden başka burada her şey sebil.
Gök tanelerini dökmek istiyor sanki,
Viraneye dönmüş saçak altında durduğumuz ev ki…
Rüzgara tempo tutturmuş kavaklar,
Kuşlarda cıvıldamıyor,senle gittiler sanırım, yoklar…
Kafamı kaldırmadan geçtim o yollardan,
Suda akmıyor çeşmemizin oluklarından,
Bunlarda senin gibi hayaldi, rüya görüyordum…
Ne fark eder ki artık,
Sensiz o bahçeleri hiç sevmiyorum…
KİTAP İZLERİ
Pia Mater
Serkan Karaismailoğlu
Zihnin Labirentlerinde Bir Gerilim: "Pia Mater" Bilim ve edebiyatı bir araya getirme çabası, çoğu zaman bir tarafın diğerinin gölgesinde kalmasıyla sonuçlanan riskli bir girişimdir. Bir
İncelemeyi Oku
