"İnsan, kendini bilseydi, bu kadar çok kitap yazılmazdı; herhalde herkes kendi kitabını yazardı." - Karl Marx"

yazı resim

İçimde ateşten dağlar taşırım sensiz
Gönlümün vadisinde hüzün ırmağı çağlar
Gittiğin demden beri kalp atışım düzensiz
Hasret prangasında yüreğim hep kan ağlar.

Gül görsem gül mahreçli adın düşer yadıma
Hayalimde su içer sevda gözlü ceylanlar
Her nefes sana çağrım bakmazsın feryadıma
Seni anlatır bana yokluğunda zamanlar.

Bulutlar sana dair yağmur taşır özünde
Doruğu karlı dağlar duruşunu betimler
Hayalini görürüm turnaların gözünde
Beni anlatır çağa boynu bükük yetimler.

Mumdan gemiler ile ateş denizlerinde
Bir sefere çıktım ben ateşten iklimine
Bir ışık arıyorum hüzün dehlizlerinde
Seni işledi gönlüm her zaman dilimine.

Hasret prangasının bir ucu can evimde
Bir güvercin beklerim senden haber getiren
Her nefeste atarsın şu kırık yüreğimde
Ati kutsal çağ olsun beni sana yetiren.
Ankara,05.03.2011 İ.K

KİTAP İZLERİ

Cumhuriyet'in İlk Yüzyılı

İlber Ortaylı

Cumhuriyet'in Mirası ve Geleceği Üzerine Bir Sohbet Milletlerin kurucu yüzyıllarıyla hesaplaşması, kopuş ve devamlılık arasındaki o hassas dengeyi sorgulaması, tarih yazımının en çetrefilli alanlarından biridir.
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön